بررسی فراوانی استئوپنی و استئوپروز در خانم های یائسه مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی شهر مشهددر سالهای ۱۳۹۱-۱۳۸۹

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 186

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-56-6_007

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400

Abstract:

مقدمه: استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است که از بارزترین مشخصه های آن کاهش موادمعدنی و ماتریکس استخوان می باشد.این بیماری بیش از نیمی از زنان بالای ۵۰ سال را درگیر می کند. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع استئوپروز و استئوپنی در ۵ سال ابتدای یائسگی در میان زنان مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی مرکز آموزشی-درمانی-پژوهشی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، انجام پذیرفت. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، ۲۵۰ زن یائسه سالم مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و بر اساس فاکتورهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. اندازه گیری تراکم معدنی استخوان در دو ناحیه فمور و ستون فقرات کمری (L۲-L۴) به روش دگزا انجام شد. داده ها وارد رایانه و به کمک نرم افزار SPSS Ver.۱۷، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در این مطالعه ۲۵۰ زن بین سنین ۴۴ تا ۶۲ سال با میانگین سنی ۷۷/۳±۹/۵۲ سال بررسی شدند. متوسط زمان یائسگی این افراد  ۵/۱±۸/۲ سال و میانگین وزنی آنان ۵۵/۱۱±۰/۷۰ کیلوگرم بود. با توجه به BMD فمور، ۴۰% افراد مورد مطالعه استئوپنی و ۸% افراد استئوپروز دارند و بر اساس BMD لومبار، ۴۴% افراد استئوپنی و ۱۷% افراد استئوپروز دارند. نتیجه گیری: در نهایت حدود ۷۰% افراد مورد بررسی در مطالعه ما (زنان یائسه در ۵ سال اول دوران یائسگی)، در یکی از دو محل مورد بررسی، دچار استئوپنی یا استئوپروز هستند و تنها ۳۰% افراد در وضعیت طبیعی می باشند.

Authors

فرناز اعتماد رضایی

متخصص داخلی/ مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد

ژاله شریعتی سرابی

دانشیار روماتولوژی / دانشگاه علوم پزشکی مشهد

محمدرضا هاتف

دانشیار روماتولوژی/ دانشگاه علوم پزشکی مشهد

آزاده سلطانی فر

پزشک عمومی/ MPH، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد

شقایق رحمانی

پزشک عمومی/ مرکز تحقیقات ایمنی بیمار. دانشگاه علوم پزشکی مشهد