سید علی رضا بامشکی - دانشیار بیهوشی/ دانشگاه علوم پزشکی مشهد
معصومه طبری - استادیار بیهوشی/ دانشگاه علوم پزشکی مشهد
شیما شیبانی - استادیار بیهوشی/ دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه : تاخیر کوتاه مدت در بیدارشدن بیماران بعد از اعمال جراحی تحت بیهوشی عمومی، یافته شایعی بوده و اغلب ناشی از باقیماندن اثر داروهای بیهوشی است. اما به هوش نیامدن طولانی مدت پس از خاتمه عمل می تواند به یک معضل برای متخصص بی هوشی تبدیل گردد. بیمار معرفی شده گزارش چنین موردی است. معرفی بیمار: بیمار خانم ۲۸ ساله با تشخیص موکورمایکوزیس جهت آندوسکوپی و تخلیه سینوسها به اتاق عمل آورده شد که به علت AML-M۵ تحت کموتراپی باCytosar ,Idarubicin  بوده وپس از عمل به مدت یک روز تاخیر در به هوش آمدن داشت. نتیجه گیری: داروهای کموتراپی که سبب اختلال عملکرد مغزی و یا کبدی می گردنند می توانند با عملکرد طبیعی داروهای هوشبر تداخل نموده و سبب طولانی شدن اثر آنها گردند .هر چند این مسئله به اثبات نرسیده است اما با توجه به اهمیت و خطرات احتمالی نیاز به توجه و بررسی بیشتری را طلب می کند.استفاده از مونیتورینگ BIS  (مونیتورینگ عمق بیهوشی)برای کاهش دوز داروهای مصرفی حین بیهوشی شاید بتواند در اینگونه بیماران کمک کننده باشد.همچنین کاهش مدت عمل جراحی سبب کاهش دوز داروها شده و می تواند احتمال بروز این عارضه را کاهش دهد.

تاخیر در بهوش آمدن –بیهوشی عمومی -ریکاوری