تاثیر آموزش مهارت های ادراک دیداری-حرکتی کپارت بر کاهش رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (تک بررسی)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 277

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_CHILD-5-3_009

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400

Abstract:

زمینه و هدف: یکی از روش های درمانی نوینی که توجه درمانگران حوزه اختلال اتیسم را به خود جلب کرده است، مداخله های مرتبط با فعالیت های حرکتی و بدنی است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارت های دیداری- حرکتی کپارت بر کاهش رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تک­بررسی است. نمونه مورد مطالعه شامل ۳ نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در دامنه سنی ۵ تا ۱۴ سال شهر تهران در سال ۹۷-۱۳۹۶ بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای مورد مداخله قرار گرفتند. در این پژوهش نخست به وسیله ثبت فاصله زمانی، خط پایه رفتار کلیشه ای مشاهده و ثبت شد و برنامه های مداخله ای ادراک دیداری- حرکتی کپارت ارائه شد و سپس به وسیله ثبت فاصله زمانی تعداد وقوع رفتار کلیشه ای، بلافاصله بعد از برنامه درمانی در دو مرحله مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل دیداری درون­موقعیتی و بین­ موقعیتی برای داده های آزمودنی میانگین نمرات مربوط به رفتارهای کلیشه ای برای هر ۳ آزمودنی به ترتیب به طور معناداری از مرحله خط پایه (۸/۱۲، ۱۰، ۸/۴) به مرحله مداخله (۴/۳، ۲/۴، ۲/۲) کاهش پیدا کرده است. همچنین شاخص PND نشان می دهد که میزان همپوشی بین نقاط خط پایه و مدخله با ۱۰۰ درصد اطمینان موثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تمرین­های ادراکی حرکتی مبتنی بر دیدگاه کپارت می تواند به عنوان یکی از روش های کاهش رفتار کلیشه ای کودکان اوتیستیک به کار گرفته شود.

Authors

فرشته عباسی

Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

شهرام سلیمانی

Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

علی اکبر ارجمند نیا

Department of Psychology and Education for Exceptional Children, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :