بهاره محمدیوسف - Faculty of Humanity Sciences , Islamic Azad University, Shahrood, Iran
پرویز شریفی درآمدی - Department of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Allameh Tabatabaii, Tehran, Iran
حکیمه آقایی - Department of Psychology, Faculty of Humanity Sciences, Islamic Azad University, Shahrood, Iran

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت مهارت­ های اجتماعی به عنوان مهم ترین عامل اجتماعی­ شدن و سازش ­یافتگی اجتماعی، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زبان ­بدن و اجتماعی بر سازش ­یافتگی اجتماعی در دانش ­آموزان مبتلا به آسیب بینایی انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش ­آموزان دختر ۱۴ ساله مبتلا به آسیب­ بینایی شهر تهران در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۴ مراجعه کننده به مراکز بهزیستی و توان­بخشی بودند که از میان دانش ­آموزان داوطلب، ۴۰ نفر بر اساس روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. گروه آزمایش به مدت ۱۴ جلسه­ ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند. آزمودنی­ های هر دو گروه، قبل و بعد از آموزش به آزمون شخصیت کالیفرنیا (بخش سازش­ یافتگی اجتماعی) پاسخ دادند. داده­ های جمع­ آوری­ شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  یافته ­ها: نتایج تحلیل داده­ ها نشان داد میانگین نمره­ کل سازش ­یافتگی اجتماعی و تمامی خرده ­مقیاس ­های آن برای آزمودنی های گروه آزمایش در موقعیت پس ­آزمون افزایش یافته ­است؛ اما این افزایش برای خرده ­مقیاس ­های قالب­ های اجتماعی و گرایش ضداجتماعی معنی ­دار نبود (۰/۰۵

Body language and social skills trainings, social adjustment, students with visual impairment, مهارت های زبان بدن و اجتماعی, سازش یافتگی اجتماعی, دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی