عصمت مسیبی - Faculty of Psychology, Urmia University
فیروزه سپهریان آذر - Department of Psychology, Urmia University

زمینه و هدف: ازآنجاکه شکل ­گیری دلبستگی مادر به کودک از همان ابتدای تولد و یا حتی قبل­تر از آن (حین بارداری) آغاز می­ شود ازاین رو مداخله مناسب جهت آموزش به مادر در ایجاد دلبستگی صحیح بین خود و کودک تاثیر به سزایی دارد. به همین جهت هدف مطالعه حاضر فراتحلیل اثربخشی مداخلات روان شناختی و شیوه های مراقبتی بر افزایش رفتار دلبستگی مادر- جنین و مادر- نوزاد قرار گرفت. روش: بدین منظور از بین پژوهش های متعدد مربوط به این زمینه،۲۱ پژوهش که در بین سال های(۱۳۷۸-۱۳۹۵) در پایگاه های اطلاعاتی معتبر همچون؛ پایان نامه های کشور (ایران داک)، نشریات ایران (مگ ایران)، سایت علوم انسانی، پایگاه اطلاعاتی جهاد دانشگاهی و نشریات ادواری، PubMed، پایگاه مقالات کشورهای اسلامی(ISC) و پایگاه ثبت همایش های کشور(سیلویکا) نمایه شده بود و از لحاظ روش شناختی موردقبول بودند انتخاب و فراتحلیل بر روی آنها انجام شد. این پژوهش مبتنی بر ۲۱ اندازه اثر است و ابزار استفاده شده چک لیست فراتحلیل بود. داده های به دست آمده توسط نرم افزارCMA-۲  مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان اندازه اثر مداخلات و آموزش های روان شناختی بر ارتقاء رفتارهای دلبستگی مادر- جنین و مادر- نوزاد به طورکلی ۶۴/۰ (۰/۰۰۱>p) بود. نتیجه گیری: اندازه اثر به دست آمده برای اثربخشی مداخلات و آموزش های روان شناختی بر رفتار دلبستگی مادر- جنین و مادر- نوزاد طبق جدول تفسیر اندازه کوهن متوسط، محاسبه می شود؛ بنابراین این مداخلات و آموزش ها به طور مطلوبی می توانند در ارتقا رفتارهای دلبستگی مادر- جنین و مادر نوزاد، موثر واقع شوند.  

Mother-Fetal relationship, mother-infant relationship, attachment, care practices, psychological interventions, ارتباط مادر- نوزاد, ارتباط مادر- جنین, دلبستگی, شیوه های مراقبتی, مداخلات روان شناختی