نیلوفر شکیب - Roozbeh Psychiatric Hospital, Tehran, Iran
هادی هاشمی رزینی - Department of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Kharazmi University

زمینه و هدف: وجود کودکان کم توان ذهنی در خانواده موجب تحمیل فشارهایی بر والدین و در نهایت باعث محدود شدن پیشرفت کل خانواده می شود. هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه ای راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در رابطه بین حمایت اجتماعی و تنیدگی والدینی با سبک های والدگری مادران کودکان مبتلا به کم توان ذهنی بود. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری تمامی مادران دانش آموزان مبتلا به کم توانی ذهنی متوسط مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ شهر تهران و کرج بودند که از بین آنها نمونه ­ای به حجم ۱۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی(۲۰۰۷)، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک­شده زیمت و همکاران (۱۹۸۸)، مقیاس تنیدگی والدینی بری و جونز(۱۹۹۵)، و شیوه های والدگری بامریند (۱۹۷۳) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل  قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که فقط تاثیر حمایت اجتماعی بر سبک های والدگری معنادار نیست (۲۱/۱) در حالی که تنیدگی والدینی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان تاثیر معنی داری بر سبک های والدگری دارند (۰/۰۵p<). همچنین حمایت اجتماعی و تنیدگی والدینی تاثیر معنی داری بر راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان دارند (۰/۰۵p<). در نهایت نقش واسطه ای راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان در رابطه بین حمایت اجتماعی و تنیدگی والدینی با سبک های والدگری پذیرفته شد. نتیجه گیری: راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان، مولفه مرکزی در سازماندهی رفتار سازش یافته و جلوگیری از رفتارهای سازش نایافته است و از این راه می تواند جنبه های منفی تنیدگی والدینی موثر بر سبک های والدگری مادران را کاهش دهد و از طرفی اثرات ناشی از حمایت اجتماعی را تعدیل کند.

Cognitive emotion regulation strategies, social support, parenting Stress, parenting styles, mothers of children with intellectual disability, راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان, حمایت اجتماعی, تنیدگی والدینی, سبک های والدگری, مادران کودکان کم توان ذهنی