زهرا احمدی - Islamic Azad University of Shahrood
مهدی عصاران - Higher Education Center of Shahid Rajaee Torbat Heydarieh
فاطمه سیدمحرمی - Islamic Azad University of Shahrood
ایمان سیدمحرمی - Ferdowsi University of Mashhad

زمینه و هدف: بروز رفتارهای پرخاشگرانه در بین کودکان رو به افزایش است و تعیین عوامل مرتبط با پرخاشگری کودکان ضروری به نظر می­رسد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین پرخاشگری و امیدواری در کودکان دبستانی طراحی و اجرا گردید. روش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. به این منظور از بین دو مدرسه ابتدایی شهر شادمهر که در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ مشغول به تحصیل بودند یک مدرسه به روش نمونه­گیری سرشماری انتخاب گردید. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس امیدواری کودکان اسنایدر و همکاران (۱۹۹۶) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان دبستانی شهیم (۱۳۸۵) استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش آماری همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج پژوهش حاضر بین امیدواری در کودکان و پرخاشگری جسمانی همبستگی معکوس و معناداری به دست آمد (۰۵/۰, p<۳۱۶/۰-r=). همچنین بین امیدواری و پرخاشگری کلی در میان کودکان دبستانی همبستگی معکوس و معناداری به دست آمد (۰۱/۰, p<۳۹۹/۰-r=). نتیجه گیری: با افزایش امیدواری در کودکان، رفتارهای پرخاشگرانه آشکار کاهش پیدا می کند و در نتیجه در مهار رفتارهای منفی کودکان موثر است.

Children, overt aggression, relational aggression, hope, کودکان, پرخاشگری آشکار, پرخاشگری رابطه ای, امیدواری