سعیده کاجی اصفهانی - Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch
مژگان عارفی - Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch
اصغر آقایی جشوقانی - Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch
مسلم اصلی آزاد - Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch
طاهره فرهادی - Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch

زمینه و هدف: پرخاشگری یکی از مشکلات رفتاری است که در دوره کودکی بروز یافته و می تواند به همدلی با دیگران آسیب جدی وارد کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه همدلی شناختی بین دو گروه پرخاشگری ارتباطی و پرخاشگری آشکار صورت پذیرفت. روش: طرح پژوهش، توصیفی از نوع علی مقایسه ­ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان دارای پرخاشگری دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بود. به منظور این پژوهش ۱۲۰ دانش آموز از جامعه مذکور به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده، مقیاس همدلی اساسی جولیف و فارینگتون (۲۰۰۶) و مقیاس گزینش همسالان کرک و گرات ­پیتر (۱۹۹۵) بود. داده های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمره همدلی شناختی دو گروه پرخاشگر ارتباطی و پرخاشگر آشکار تفاوت معنادار وجود دارد (۰/۰۵ > p)؛ بدین معنا که میزان همدلی شناختی در گروه دانش آموزان دارای پرخاشگری ارتباطی بیشتر از گروه پرخاشگری آشکار بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته ­های پژوهش حاضر همدلی شناختی در گروه پرخاشگری آشکار کمتر از گروه پرخاشگری ارتباطی بود که می­ تواند ناشی از آن باشد که افراد با پرخاشگری آشکار به دلیل عدم بهره مندی از همدلی کافی، میزان پرخاشگری بیشتری را بروز می دهند.

Cognitive empathy, communicative aggression, explicit aggression, همدلی شناختی, پرخاشگر ارتباطی, پرخاشگر آشکار