زینب خانجانی
تورج هاشمی
شهلا جنگی
احمد بیات

زمینه و هدف: امروزه اغلب پژوهشگران نقش کنش های اجرایی در بروز ناتوانی های یادگیری را تایید می­کنند. هدف این پژوهش مقایسه حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه­ریزی کودکان با و بدون ناتوانی های یادگیری بود. روش: طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ­ای بود. ۱۲۰ دانش­ آموز مبتلا به ناتوانی های یادگیری (۳۰ نفر نارساخوان، ۳۰ نفر با ناتوانی ریاضی، ۳۰ نفر با ناتوانی بیان نوشتاری، و ۳۰  نفر عادی) به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت­ کنندگان آزمون­ های هوش ریون (۱۹۳۸)، خواندن و نارساخوانی نما (کرمی­نوری و مرادی، ۱۳۸۴)، ریاضیات کی­مت (کرنولی و همکاران، ۱۹۷۶)، آزمون تشخیص نارسانویسی پژوهشگر­ساخته، برج هانوی (شالیس، ۱۹۸۲)، و فراخنای عددی (وکسلر، ۱۹۳۹) را پاسخ دادند. داده ­ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: یافته­ ها نشان داد که حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه ­ریزی کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری (نارساخوانی، ناتوانی ریاضی، نارسانویسی) به طور معناداری ضعیف­تر از کودکان عادی است (۰۵/۰ > P). نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت مربیان کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری، تمرین­ هایی را برای تقویت حافظه کاری و سازمان­دهی و برنامه ­ریزی این افراد در نظر بگیرند تا در عملکرد تحصیلی آنها بهبودی حاصل گردد.             

Learning disabilities, working memory, organization and programming, ناتوانی های یادگیری, حافظه کاری, سازمان دهی و برنامه ریزی