سازگاری اولیه و رشد نه گونه و پروونانس اکالیپتوس (Eucalyptus spp.) در استان بوشهر
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 313
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWFST-28-2_008
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400
Abstract:
سابقه و هدف: اکالیپتوسها جزء درختان بزرگ و تندرشد هستند که برای تولید چوب در سطح جهانی و در کشور ایران کشت شدهاند. گونه های تندرشد این جنس طی نه دهه گذشته به ایران وارد شدهاند. این گونهها در مناطق مختلف اکولوژیک ایران مورد آزمایش سازگاری و عملکرد، قرار گرفته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی سازگاری اولیه و رشد نه گونه یا پروونانس اکالیپتوس به منظور تعیین گونههای مناسب برای کشت در پروژههای جنگل کاری و زراعت چوب در استان بوشهر، انجام شد. مواد و روشها: آزمایشهای این پروژه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و نه تیمار (گونه و پروونانس اکالیپتوس) در سال ۱۳۸۷ در ایستگاه تحقیقات شبانکاره شهرستان دشتستان استان بوشهر اجرا شد. در هر کرت آزمایشی اولیه ۱۸ اصله از هر گونه یا پروونانس به فاصله ۵×۵ متر کشت شدند. تیمارها شامل Eucalyptus camaldulensis ig. camaltereti ۲۰۷۰۹، E. camaldulensis var. camaldulensis ۱۵۰۳۰، E. camaldulensis var. subcinerea ۱۵۱۹۵، E. camaldulensis var. subcinerea ۱۲۸۲۸، E. saligna، E. dunnii ۱۷۹۰۹، E. viminalis subsp. cygnetensis ۱۶۰۲۰، E. globulus subsp. bicostata ۱۶۷۳۱ وE. nobilis ۱۹۴۵۲ بود. آبیاری نهال ها اول تا آخر فروردین ماه هر سال هر هفته یک بار و از اول اردیبهشت ماه تا آخر آبان ماه هر ۳ روز یک بار، و از آذر تا پایان اسفند هر ۱۴ روز یک بار آبیاری شدند. نگهداری و حفاظت نهال ها توسط نگهبان انجام شد. برای ارزیابی استقرار اولیه و رشد درختان، زنده مانی (به طور سالانه)، ارتفاع، قطر یقه، قطر برابر سینه و قطر بزرگ و کوچک تاج درختان در پایان سال سوم اندازهگیری شدند. متغییرهایی مانند ارتفاع، قطر یقه و برابر سینه درخت، سطح تاج، حجم درخت سرپا، رویش حجمی سالانه و درصد زنده مانی مورد آنالیز قرار گرفتند. برای نشان دادن معنی داری تفاوتها در سطح ۵% از تجزیه واریانس یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد. یافتهها: پس از گذشت سه سال، نتایج نشان داد که پروونانسهای E. camaldulensis ازنظر زندهمانی و رشد نسبت به سایر گونهها برتر بودند. از میان پروونانسهای این گونه، پروونانس E. camaldulensis ig camaltereti ۲۰۷۰۹ از زنده مانی (۷/۹۰ درصد)، ارتفاع (۸۵/۲ متر)، قطر یقه (۶/۴ سانتیمتر)، قطر برابر سینه (۲۵/۲ سانتیمتر)، سطح تاج (۷۵/۲ مترمربع)، حجمسرپا (۸۳/۰ مترمکعب در هکتار) و رویش حجمی (۲۸/۰ مترمکعب در هکتار در سال) بیشترین رشد را داشت. حداقل زندمانی به گونه های E. dunnii ۱۷۹۰۹، E. viminalis subsp. cygnetensis ۱۶۰۲۰، E. globulus subsp. bicostata ۱۶۷۳۱ وE. nobilis ۱۹۴۵۲ تعلق داشت که معادل صفر بود. دلیل مرگ و میر ۱۰۰ درصد این گونهها تنش های محیطی مانند گرمی و خشکی بیش از حد هوا در فصل تابستان و افزایش شوری خاک پس از آبیاری بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج اولیه به دست آمده گونههای مورد مطالعه برای برنامههای پژوهشی و اجرائی ازنظر زندهمانی دو پروونانسE. camaldulensis ig. Camaltereti و E. camaldulensis var. subcinerea ۱۵۱۹۵ و از نظر رشد متغییرهای رویشی دو پروونانسE. camaldulensis var. subcinerea ۱۵۱۹۵ و E. camaldulensis var. camaldulensis ۱۵۰۳۰ انتخاب شدند. پروونانسهای E. camaldulensis در پروژههای جنگل کاری و زراعت چوب برای شرایط رویشی استان بوشهر توصیه میشود. با توجه به اینکه این نتایج مربوط به سه سال میباشند، انجام پژوهشهای بیشتر بر روی پروونانسهای این گونه در استان بوشهر و سایر مناطق دارای آب وهوای مشابه به منظور انتخاب شیوههای تولید و انتقال نهال از نهالستان به عرصه و مدیریت جنگل کاری ها، پیشنهاد میشود. کلمات کلیدی: زندهمانی، رویشحجمی، سطح تاج، اکالیپتوس کامالدلنسیس
Keywords:
Authors
سید موسی صادقی
بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حسین سردابی
بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران
ناصر فرار
بخش تحقیقات جنگلها، مراتع و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
حسن کازرونی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران،