محمد کارگر - دانشجوی ارشد برق قدرت موسسه آموزش عالی خراسان
مصطفی عیدیانی - استاد گروه مهندسی برق موسسه آموزش عالی خراسان

وجود تولید انرژی به صورت سنتی، یعنی تولید، انتقال و بعد توزیع و مصرف باعث شده که فاصله زیادی بین تولید و مصرف ایجاد شود. این امر به نوبه خود باعث افزایش انرژی درخواستی از بخش تولید می شود و مصرف سوخت فسیلی را بیشتر و به دنبال آن مشکلات اقتصادی و زیست محیطی به وجود می آید.. امروزه به علت نگرانی های زیست محیطی ناشی از اثر گازهای گلخانه ای و گرمایش زمین و همچنین سیاست های تشویقی دولت ها، صنعت برق به سمت استفاده از تولیدات پراکنده (DG) در سیستم قدرت به ویژه در سطح شبکه توزیع حرکت کرده است. حضور DGs در سیستم قدرت مزایای فراوانی از جمله کاهش تلفات خطوط انتقال، افزایش قابلیت اطمینان و انعطاف پذیری سیستم، کاهش تراکم خطوط انتقال و فیدرهای توزیع را باعث شده است. ریز شبکه یک سیستم توزیع انرژی الکتریکی شامل بارها و منابع انرژی توزیع شده است که در یک روش هماهنگ و کنترل شده چه در زمانی اتصال به شبکه اصلی و چه در حالت مستقل از شبکه (جزیره ای) می تواند مورد بهره برداری قرار گیرد. انواع مختلفی از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند سلول های خورشیدی (PV) ، توربین های بادی و آبی کوچک به عنوان تامین کنندگان اصلی انرژی در ریزشبکه ها بکار گرفته می شوند؛ بنابراین ریزشبکه ها می توانند کارایی و بازدهی شبکه قدرت را بهبود بخشند و راهکاری برای مقابله با بحران انرژی و گرمایش زمین باشند.

ریز شبکه ، تولیدات پراکنده ، منابع انرژی تجدید پذیر ، پایداری سیستم