اثر پروتکل های آموزشی ترکیبی پلایومتریک - دو سرعت و پلایومتریک -دو استقامت برسرعت، قدرت انفجاری و تغییر جهت سرعت دویدن

پیش زمینه اهدف: هدف از پژوهش حاضر بود تشخیص تاثیر شش هفته آموزش ترکیبی پلایومتریک استقامت و پلایومتریک-سرعت در عناصر تناسب اندام در دانش آموزان پسر.روش ها / تجزیه و تحلیل آماری: ۱۵۰ مرد در محدوده سنی ۱۸ تا ۲۲ سال به ۳ گروه تقسیم شدند، آموزش پلایومتریک-دوسرعت (نفر) و گروه کنترل (PRT، ۴۸ آموزش پلایومتریک - دو استقامت( N = ۵۱ ،PST )، N = ۵۱ ،CG ). گروه تجربی به مدت ۴۰ دقیقه در تمرین ۲ روز در هفته، به مدت ۶ هفته آموزش دیدند. قبل و بعد از آموزش، آزمایش بر روی ترکیب بدنی، سرعت، قدرت و چابکی مورد بررسی قرار گرفت.ANOVA و مرکب برای تجزیه و تحلیل استفاده شد. یافته ها: نتایج همه اجزای این تحقیق نشان داد که همT-TEST (نشان دادند CG کاهش قابل توجهی در میانگین مقادیر نسبت به PRT وPST اما هیچ تغییری بین آنها در دو ۳۰ متر ۴۰ متر۰.۰۵>P)، و ۵۰ متر ثبت نشد (به طور قابل توجهی کاهش بیشتر در ، PST با این حال، در آزمون چابکی ایلینویس و پرش بلند ایستاده۰.۰۵>P). مقادیر مختلف متوسط نسبت به تیم بازسازی PRT نشان داد ( ،در شتاب PRT و PST کاربردها | پیشرفتها: پروتکل های ۰.۰۵>P). سرعت، قدرت و چابکی تاثیر داشتند. PST کاهش چابکی و افزایش قدرت انفجاری از تیم PRT، اما همان سرعت را نشان داد.

Keywords:

چابکی , پلایومتریک , قدرت , استقامت , سرعت