توسعه مدلی ریاضی برای یکپارچه سازی مسئله ی زمان بندی سلولی و تخصیص کارگر با امکان برون سپاری و در نظر گرفتن کاهش مصرف انرژی

تشکیل سلول به عنوان اولین فرآیند طراحی یک سیستم تولید سلولی است که شامل تخصیص ماشین ها و قطعات به سلول های تولیدی است. زمان بندی سلولی و تخصیص کارگر هم به عنوان دیگر فرآیندهای سیستم تولید سلولی نقش مهمی در استفاده بهینه از منابع تولیدی دارند. بررسی ادبیات موضوع نشان می دهد که در اکثر سیستم های تولیدی مساله زمان بندی تنها بر روی منبع ماشین متمرکز شده است. بنابراین، این واقعیت که کارگران می توانند متناسب با مهارتشان بر روی ماشین هایی با سطح سرعت های متفاوت کار کنند، در هیچ پژوهشی مورد بررسی قرار نگرفته است. از طرفی، کاهش هزینه ها در سیستم های تولیدی، در کنار کاهش زمان اتمام آخرین کار می تواند به عنوان عنصری در افزایش بهره وری سیستم مورد بررسی قرار گیرد. جنبه مهم دیگری که در سیستم های تولید سلولی در نظر گرفته نشده است، بررسی تعامل میان زمان اتمام کارها و هزینه های تولیدی می باشد. در تمام تحقیقاتی که محققین اخیرا انجام داده اند، مساله ی یکپارچه زمان بندی سلولی و تخصیص کارگر با درنظر گرفتن صرفه جویی در مصرف انرژی و برون سپاری قطعات و کاهش جابجایی برون سلولی و درون سلولی به طورهم زمان در نظر گرفته نشده است. این مقاله سعی بر پرکردن این شکاف ها با در نظر گرفتن سرعت ماشین آلات و تخصیص کارگران به ماشین آلات با سرعت های متفاوت براساس مهارتهایشان دارد. در این مدل هدف کمینه سازی معیار حداکثر زمان تکمیل کارها و همچنین کمینه سازی هزینه های تولید، برون سپاری، جابجایی قطعات ومصرف انرژی می باشد. جهت ارزیابی مدل ارائه شده، یک مثال عددی با داده های واقعی (مطالعه موردی) با استفاده از نرم افزار گمز حل می شود.

Keywords:

سیستم تولید سلولی , تشکیل سلول , زمان بندی سلولی , تخصیص اپراتور , برون سپاری , مصرف انرژی , هزینه جابجایی , مدل سازی ریاضی