نادر بهمرام - فوق لیسانس زبان و ادبیات عربی و دبیر عربی منطقه صومای برادوست ارومیه
سمیه کمال اروجعلی لو - لیسانس الهیات دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

هنجارگریزی یکی از مهمترین عوامل پیدایش سبک ادبی است که میزان آن را با توجه به بسآمد وقوع آن در هر اثر میتوان مشخص کرد، سطوح آوایی و صرفی زبان از جمله حوزه هایی است که با توجه به نظریه هنجارگریزی میتواند مورد بررسی و مطالعه قرارگیرد؛ در حقیقت هنجارگریزی یکی از موثرترین روشهای برجستگی زبان و آشنایی زدایی در شعر است که بسیاری از شاعران در ادبیات فارسی و عربی از آن بهره برده اند، از شاعران فارسی زبان که از این روش برای برجسته سازی شعر خود بهره گرفته است میتوان مهدی اخوان ثالث را نام برد و در ادبیات معاصر عرب نیز آشنازدایی با نام بدرشاکرالسیاب گره خورده است. این پژوهش در خلال این موضوع در صدد است با روش توصیفی - تحلیلی در جهت به تصویر کشیدن انواع هنجارگریزی ها به بررسی و واکاوی در شعر این دو شاعر معاصر بپردازد. بررسیهای به عمل آمده در این پژوهش نشان میدهد که اخوان و سیاب در شعر خود از روشهای مختلف هنجارگریزی به صورت مشابه استفاده کرده اند اما این بهره گیری های آنها از هنجارگریزی کاملا یکسان نبوده و در دفترهای شعری مختلف، تفاوتهایی بین میزان و شیوه ی استفاده ی آنها از روشهای مختلف هنجار گریزی واژگانی و زمانی و ...دیده میشود.

شعر معاصر، کدکنی، سیاب، هنجارگریزی، آشنایی زدایی