جسمانیت معشوق در شعر احمد شاملو و نزار قبانی
عنوان مقاله: جسمانیت معشوق در شعر احمد شاملو و نزار قبانی
شناسه ملی مقاله: JR_DORRE-3-9_003
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_DORRE-3-9_003
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
عباس مشعوفی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان
خلاصه مقاله:
عباس مشعوفی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان
ادبیات تطبیقی از حوزه های میان رشته ای است که به ارتباط و زمینه های مشترک می پردازد. دو مکتب معروف ادب تطبیقی یعنی مکتب فرانسوی و آمریکایی، هر یک از نظرگاهی به متن می نگرند؛ اگر مکتب فرانسوی به زمینه های تاثیر و تاثر دو نویسنده یا دو متن بر یکدیگر می پردازد و ارتباط های فرهنگی دو متن را مورد بررسی قرار می دهد، مکتب آمریکایی به بررسی مسایل زیبایی شناختی و مشابهت های معطوف به آن نظر دارد. این مقاله با مد نظر قراردان مکتب آمریکایی ضمن بررسی ارتباط بینامتنی (در فرم و محتوا) و بیان شباهت ها و مباحث زیباشناسی آثار دو شاعر معاصر ادب فارسی و عربی، احمد شاملو و نزار قبانی به مقوله «جسمانیت معشوق» می پردازد و بر این نظر است که با توجه به زمینه مشترک تعهد اجتماعی و سیاسی دو شاعر، معشوق نیز دارای جایگاه خاصی است. هر یک از دو شاعر از معشوق خود (آیدا در شعر شاملو و بلقیس در شعر نزار قبانی) ابدیتی می سازد که بسیار با جلوه معشوق در شعر سنتی متفاوت است.
کلمات کلیدی: ادبیات تطبیقی, نزار قبانی, احمد شاملو, تصویرگری, جسمانیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1279598/