مهران عبدلی - گروه حقوق،دانشکده بین الملل، واحد قشم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قشم ، ایران
مریم مرادی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد قشم
سید باقر میرعباسی - استاد حقوق عمومی در دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران.
ابومحمد عسگرخانی - استاد روابط بین الملل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران.

در جهان کنونی که رشد تغییرات در تمام عرصه ها در حال وقوع می باشد نیاز به سیستم هایی کارآمد در عرصه بین المللی دو چندان است. یکی از مهم ترین نظامات در عرصه بین المللی سازمان ملل متحد به عنوان جامع ترین سازمان بین المللی است که باید خود را با نیازهای کنونی همراه کند. ولی از بدو تاسیس این سازمان اصلاحاتی جزئی در این سازمان و بالاخص رکن مهم آن یعنی شورای امنیت به وقوع پیوسته است، گروه های زیادی از دبیر کل وقت (کفی عنان) تا اتحادیه افریقا، گروه کشورهای جنوب، جنبش عدم تعهد، گروه چهار و گروه کشورهای هم اندیش موسوم به اتحاد برای اجماع طرح هایی را برای اصلاح و کارآمدی بیشتر این شورای پیشنهاد نموده اند که تا به امروز در خصوص هیچ کدام توافق جامعی صورت نگرفته است. از میان ایده های اصلاحی پیشنهاد شده طرح گروه چهار با اقبال بیشتری مواجه بود ولی گروه کشورهای هم اندیش مسیری در تقابل با این گروه را در پیش گرفتند، برخلاف گروه چهار (چهار کشور: المان، ژاپن، برزیل و هند) که خاستار افزایش اعضای دائم شورای امنیت بودند گروه کشورهای هم اندیش صرفا خواستار افزایش اعضای غیر دائم این شورا می باشد که در این راستا اتهاماتی را نیز به یکدیگر ایراد نموده اند.

اصلاحات, شورای امنیت, گروه چهار, کشورهای هم اندیش, اتحاد برای اجماع