وحدت راوی ها در رمان من او و خلق مضمون عرفانی (با تکیه بر مولفه های پسامدرن)
عنوان مقاله: وحدت راوی ها در رمان من او و خلق مضمون عرفانی (با تکیه بر مولفه های پسامدرن)
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-6-3_005
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_PARSI-6-3_005
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
هیوا حسن پور - دکتری زبان و ادبیات فارسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
آزاده اسلامی - دانشجوی دکتری ادبیات عرفانی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
خلاصه مقاله:
هیوا حسن پور - دکتری زبان و ادبیات فارسی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
آزاده اسلامی - دانشجوی دکتری ادبیات عرفانی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
درباره پستمدرنیسم نمیتوان تعریف جامع و مشخصی ارائه داد. اما با تمام اختلاف نظرها در این زمینه، ویژگیهای مشترکی هست که بر اساس آنها، میتوان اثر پستمدرن را از غیر آن تا حدی شناسایی و مرزبندی کرد. رمان «من او» نوشته رضا امیرخانی از رمانهای برجسته فارسی است که شگردهای روایی پیچیده و منحصر به فردی دارد. از ویژگیهای این رمان، حضور پررنگ و برجسته مولفههای پستمدرن است. شناخت و بررسی این مولفهها به درک بهتر و خوانش دقیقتر داستان کمک میکند. همچنین، سبب میشود که لایههای پنهان متن آشکار شوند. در این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از مطالعه کتابخانهای به بررسی رمان «من او» از رضا امیرخانی از منظر پسامدرن و اصول حاکم بر آن پرداخته شده است تا نشان داده شود که در نهایت این اصول در خدمت کدام معنا، مضمون و یا هدفی به خدمت گرفته شدهاند. نتایج حاکی از آن است که استفاده از شگردهای فراداستان، بینامتنیت، پایان چندگانه، تداخل سبکهای ادبی و فرم بدیع و نو از مولفههای پست مدرن در این اثر ادبی است که تمام این موارد در نهایت با اتحاد برقرار کردن بین راویها در سطوح مختلف، معنا و مضمونی عرفانی خلق کردهاند. راوی، در این داستان بسیار پیچیده است. درواقع، میتوان گفت که داستان من او، داستان شخصیت یک راوی پستمدرن است که مرز میان سنت و مدرنیته و گذشته و حال را برداشته است و تمام هستیها و باورها را به رسمیت میشناسد.
کلمات کلیدی: پست مدرن, رضا امیرخانی, من او, راوی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1279789/