قرارگیری ایران در محدوده عرض جغرافیایی ۳۰ درجه شمالی سبب شده است که اقلیم خشکی بر مناطق وسیعی از کشورمان حاکم باشد و کمبود آب یکی از بحران های جدی حال و آینده تلقی گردد. میانگین بارش در جهان حدود ۸۰۰ میلیمتر در سال است، در حالی که میانگین بارندگی ایران در حدود ۲۴۰ میلیمتر در سال یعنی کمتر از یک سوم میانگین بارش جهانی است. علاوه بر آن شصت درصد همین مقدار بارش نیز به صورت تبخیر از دسترس خارج شده و قسمت عمده ای از آب باقیمانده نیز به صورت سیلاب وارد دریاچه ها و دریاهای شور شده و تتنها نسبت کوچکی از آن سهم آب های زیرزمینی و دبی پایه ی رودخانه ها که تنها آب های شیرین قابل استفاده کشورمان هستند، می باشد. استان فارس با قرار گرفتن در ناحیه آب و هوایی خشک و نیمه خشک دارای منابع آب سطحی و زیرزمینی محدودی می باشد. علاوه بر بارندگی کم، هدر رفتن باران های سیل آسا و رگبارهای پراکنده،  تامین آب را به یکی از مهمترین مشکلات استان  تبدیل کرده است. ازطرفی تبخیر بالا و مواجه با سازندهای تبخیری و رخنمون گنبد نمکی در سطح، در بسیاری از موارد موجب کاهش کیفیت منابع آب محدود استان شده است.