مطالعه مقدماتی بندهای باستانی استخر بر روی رودخانه ی سیوند

استان فارس به سبب وضعیت اقلیمی و موقعیت جغرافیایی و تاریخی بسیار مهم آن و وجود رودخانه ها و چشمه سارهای فراوان آن، همواره مرکز توسعه ی تاسیسات آبی از قبیل بند، سد، پل، آسیاب، نهر آبرسان، آب پخش، آب انبار، آبراهه، کاریز، یخدان، گاو چاه، آبنما، گرمابه، حوض، استخر، چاه- های کوهی و دشتی و شبکه های آبیاری، خطوط آبرسانی و سامانه های جمع آوری و دفع فاضلاب و آب باران بوده است. پس طبیعی است که دانش و فناوری مرتبط با چنین سازه هایی هم در حد اعلای پیشرفته بودن خود گسترش داشته بوده باشد. از جمله دانش هندسه و نقشه برداری ، دانش مهندسی سازه، دانش هیدرولیک و دانش مصالح شناسی. همچنین بدیهی است که فناوری تولید مصالح و شیوه های پیچیده و پیشرفتهی اجرا نیز به موازات پیشرفت های علمی و فنی حاکم بوده باشد . در کنار این دو، حرفه های دیگر مرتبط با اینگونه فعالیت های مهندسی هم رواج داشته است. از قبیل آهنگری، درودگری و سنگتراشی که برای ساخت دریچه ها و دیگر تاسیسات کنترل جریان آب مورد استفاده بوده است. از این روی است که در سرتاسر استان فارس و اطراف آن آثار و بقایای بجا مانده از تاسیسات آبی گذشته فراوان به چشم می خورد. در این پژوهش مقدماتی به جست و جوی موقعیت بندهای باستانی شهر استخر بر روی رودخانه ی سیوند می پردازیم تا بر اساس آن بتوانیم مطالعات جامع تر و تخصصی تری روی هر کدام از آنها را آغاز کنیم. هدف نهایی معرفی این بندها به عنوان اسناد معتبر تمدن آبی ایران باستان و مرمت و بازسازی آنهاست.