محمد رنجبر - دانشگاه اصفهان
احمد صادقی - عضو هیئت علمی گروه مشاوره دانشگاه اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدل مشاوره مدرسه مبتنی بر توانمندی­ ها بر رشد مسیر شغلی و بهزیستی تحصیلی دانش­ آموزان انجام شد. روش پژوهش، نیمه­ تجربی از نوع پیش ­آزمون-پس ­آزمون با دو گروه کنترل است و جامعه­ ی آماری شامل کلیه ­ی دانش ­آموزان پسر دبیرستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود که به صورت تصادفی از بین مدارس یک ناحیه انتخاب شده و در سه گروه آزمایش، کنترل ۱، و کنترل ۲، جای داده شدند. اصول و برنامه ­های مدل مشاوره مدرسه مبتنی بر توانمندی­ ها در یک نیمسال تحصیلی در گروه آزمایش اجرا شد. به منظور جمع آوری داده­ ها از پرسشنامه های رشد مسیر شغلی فرم کوتاه ویرایش استرالیا کرید و پاتون و بهزیستی تحصیلی لنت، سینگلی، شو، اشمیت و اشمیت استفاده شد. نتایج تجزیه­ وتحلیل کوواریانس نشان داد که نمره رشد مسیر شغلی دانش ­آموزان گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به هر دو گروه کنترل افزایش یافته است اما این افزایش در بهزیستی تحصیلی معنادار نبود. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که مدل مشاوره مدرسه مبتنی بر توانمندی­ ها بر ارتقای رشد مسیر شغلی دانش ­آموزان موثر است اما بر بهزیستی تحصیلی آنان تاثیر معناداری نداشته است.

مدل مشاوره مدرسه مبتنی بر توانمندی ها, رشد مسیر شغلی, بهزیستی تحصیلی