نقش سازه های محیطی بر تاب آوری شرکت ها در بازار سرمایه ایران

تاب آوری، ظرفیت سیستم برای جذب آشفتگی ها همراه با حفظ ساختار و عملکرد تعریف می شود. ریشه تاب آوری از علم فیزیک گرفته و به معنی جهیدن به عقب است. به همین خاطر بیان شده است که تاب آوری عبارت است از سرعت بازگشت سیستم به حالت تعادل، توان مقاومت کردن در برابر مخاطره ها و خلاصی یافتن از پیامدها یاد می کنند پژوهش حاضر به ارائه الگویی برای تاب آوری شرکت ها از طریق پیش بینی روابط علی میان سازه های چشم انداز مدیریت اجرایی، تجربه حسابداری، فرهنگ اداری و امور شرکت، عملکرد عموم شهروندان و تاب آوری شرکت ها پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، مدیران و کارشناسان مالی شرکت های مورد بررسی بوده و جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد استفاده شده است. پس از انجام آزمون های پایایی و روایی داده های نمونه، تحلیل های مربوط بر اساس رویکرد مدل یابی ساختاری (Lineal Structural Relations) صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که تجربه حسابداری، فرهنگ اداری و امور شرکت و چشم انداز بلند مدت اجرایی اثر معنی داری بر پیش بینی تاب آوری مالی دارد. اما عملکرد عموم شهروندان تاثیر معنی داری بر پیش بینی تاب آوری مالی ندارد.اما عملکرد عموم شهروندان تاثیر معنی داری بر پیش بینی تاب آوری مالی ندارد.

Keywords:

تاب آوری سازمانی , تجربه حسابداری , فرهنگ اداری و امور شرکت , چشم انداز بلند مدت اجرایی , بازار سرمایه