علیرضا میرزاجانی - Dept. of Environ., Faculty of Natur. Resour., Univ. of Tehran, Tehran, Iran.
امیرحسین حمیدیان - Dept. of Environ., Faculty of Natur. Resour., Univ. of Tehran, Tehran, Iran. Inland Waters Aquaculture Research Center (Bandar Anzali), Iranian Fisheries Sci. Res. Institute, Agric. Res. Edu. and Extension Organization (AREEO), Iran.
محمود کرمی - Dept. of Environ., Faculty of Natur. Resour., Univ. of Tehran, Tehran, Iran.

زندگی میلیون ها نفر در حاشیه جنوبی دریای خزر با فعالیت شیلاتی عجین گشته در حالی که ذخایر آبزیان آن از روابط پیچیده اکولوژی برخوردار هستند. در این مطالعه میزان صید ماهیان مناطق مختلف در ارتباط با طول زنجیره غذایی با استفاده از تکنیک ایزوتوپ های پایدار کربن و نیتروژن بررسی گردید. میانگین صید ده ساله ماهیان استخوانی در پره های استان گیلان در مناطق آستارا، هشتپر، انزلی، کیاشهر، لنگرود و چابکسر بررسی شد. طول زنجیره غذایی با مقادیر ایزوتوپ نیتروژن۱۵ صدف (Cerastoderma glucaum) به عنوان اولین مصرف کننده، ماهی سوف (Sander lucioperca) و شگ ماهی براشنکویی Alosa braschnokowi به عنوان موجودات بالای شبکه محاسبه شد. نتایج نشان داد که مقدار ۱۳Cδ و ۱۵Nδ مبنا از مناطق مختلف تفاوت معنی دار داشته است. مقدار۱۳C δ در آستارا کمترین (۷/۲۱-‰) و در چابکسر (۱/۲۰- ‰) بیشترین بود در حالی که مقدار ۱۵Nδ در آستارا بیشترین (۷/۵ ‰) و در مناطق کیاشهر و چابکسر کمترین (۲/۴ ‰) بود. طول زنجیره غذایی در ناحیه کیاشهر به شکل معنی داری بیشتر از سایر مناطق بود. اگر چه میزان صید ماهیان با شاخص طول شبکه غذایی در مناطق مختلف هم خوانی داشته نمی توان نقش رهاسازی بچه ماهیان را در فعالیت های بازسازی ذخایر کم اهمیت دانست.

Stable isotope, Carbon and nitrogen, Trophic level, Fishing, ایزوتوپ پایدار, کربن و نیتروژن, سطح تروفی, صید ماهی