مسعود رفعتی بناب - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
جبار بشیری - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
رقیه پوزش جدیدی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
حسن پوررضی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

چاقی بیوژنز میتوکندری عضلات را تضعیف می کند و در مورد تاثیر HIIT و Q۱۰ بر آن نیاز به بررسی وجود دارد. هدف پژوهش بررسی اثر توام تمرین HIIT و مکمل Q۱۰ بر دو شاخص بیوژنز میتوکندری در عضله نعلی موش های نر چاق بود. ۴۸ موش صحرائی نر ۱۶ هفته-ای]وزن گروه های چاق ۲۷۲ تا۳۷۲ گرم(۳۶/۲۲±۸/۳۰۸گرم)؛ وزن گروه وزن معمولی ۱۴۰تا۱۹۷ گرم (۲۱/۲۲۶/۱۵۸گرم)[،به شش گروه شامل وزن معمولی، چاق مرجع، چاق کنترل، چاق HIIT، چاق Q۱۰ و چاق توام تقسیم شدند. چاقی با رژیم پرچرب القا شد. مصرف Q۱۰ روزانه به مقدار mg/kg.bw ۵۰۰ و تمرین HIIT (۱۰ وهله فعالیت۴ دقیقه ای با شدت ۹۰-۸۵ درصد v VO۲ peak با ۲ دقیقه استراحت) به مدت۱۲ هفته انجام شدند. متغیرها به روش وسترن بلات و اسپکتروفتومتری اندازه گیری شدند و داده ها با تحلیل واریانس یک راهه مقایسه شدند. در گروه های چاق مرجع و کنترل، مقدار پروتئین PGC-۱α عضله نعلی کمتر از گروه وزن معمولی(به ترتیب P=۰.۰۰۱ و P=۰.۰۰۳) و در عوض فعالیت آنزیم سیترات سنتاز بیشتر بود (به ترتیبP=۰.۰۳۹وP=۰.۰۳۱).HIIT (۰.۰۰۱=P)، Q۱۰ (۰.۰۰۱=P) و اثر توام(۰.۰۰۱=P) مقدار PGC-۱α را از گروه وزن معمولی(نیز فراتر بردند که از این لحاظ اثر HIIT بیشتر از Q۱۰ بود(۰.۰۱۷=P). اما هیچ یک از مداخلات، فعالیت CS را تغییر ندادند(P>۰.۰۵). می توان گفت چاقی بیوژنز میتوکندری عضله را تضعیف می کند و HIIT به طور مناسبی سبب جبران این وضعیت و حتی ارتقای آن نسبت به موش های وزن معمولی می شود. مکمل Q۱۰ نیز دارای اثرات مفید اما ضعیف تر از HIIT است. با این حال، به دلیل کمبود شواهد و محدودیت ها هنوز نیاز به بررسی باقی است.

تمرین تناوبی شدید, Q۱۰, چاقی, عضله نعلی, بیوژنز میتوکندری