تکتم ثقفی - گروه علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،مشهد، ایران
محمود قربانی - گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ، مشهد، ایران
نازیاسادات ناصری - گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد ، مشهد، ایران

استقرار سازمان مربی گرا روشی مناسب برای گسترش یادگیری سازمانی در موسسات آموزش عالی است. هدف تحقیق حاضر، تبیین ابعاد و مولفه های موثر بر استقرار سازمان مربی گرا با رویکرد یادگیری سازمانی در موسسات آموزش عالی بوده است. روش انجام پژوهش، کیفی و روش جمع آوری اطلاعات، استفاده از تکنیک دلفی بود. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی، روسا و معاونین دانشگاه های استان خراسان بودند که تعداد ۲۵ نفر بر اساس نمونه گیری هدفمند (گلوله برفی) انتخاب شدند. ابعاد استخراجی از مبانی نظری، در اختیار آنان قرار گرفت و پس از طی چهار مرحله، روایی صوری آن توسط خبرگان تائید گردید و ابعاد و مولفه های نهایی با ضریب توافق کندال ۷۹۲/۰ به اجماع خبرگان رسید. پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۹/۰) تائید شد. تجزیه وتحلیل داده ها با روش آمار توصیفی و استنباطی و بهره گیری از نرم افزار SPSS استفاده شد. بدین ترتیب برای متغیر استقرار سازمان مربی گرا ۳ بعد (زمینه استقرار، فرایند استقرار و سطوح تحلیل) با ۱۰ مولفه (فرهنگی، مدیریت منابع انسانی، محیط آموزشی، عوامل انسانی، کنش، اجرا، پایش، فردی، تیمی و سازمانی) و برای متغیر یادگیری سازمانی ۴ بعد (عناصر یادگیری، فرایند یادگیری، سطوح یادگیری و انواع یادگیری) با ۱۷ مولفه (ساختار، فرهنگ، برنامه ریزی، منابع انسانی، رهبری، فناوری اطلاعات، اکتساب دانش، تفسیر دانش، به کارگیری و نهادینه کردن دانش، یادگیری فردی، یادگیری گروهی، یادگیری سازمانی، یادگیری انطباقی، یادگیری پیش بینی کننده، یادگیری فرایندی و یادگیری عملی) شناسایی شد. یافته ها نشان داد دانشگاه ها در صورت بهره گیری از عناصر ایجاد سازمان مربی گرا و انجام فرایند استقرار، ظرفیت تبدیل شدن به دانشگاه مربی گرا و بهره مندی از مزایای آن در کلیه سطوح فردی، تیمی و سازمانی را دارند.

استقرار سازمان مربی گرا, مربی گری سازمانی, یادگیری سازمانی, موسسات آموزش عالی