نسرین فرضی - دانشجوی دکتری اقتصاد بین الملل دانشگاه تبریز
محمدرضا سلمانی بی شک - استادیار اقتصاد دانشگاه تبریز
مهدی نجاتی - استادیار اقتصاد دانشگاه کرمان

پژوهش حاضر در نظر دارد اثرات تجاری موافقت­نامه اقتصادی بین ایران و ترکیه بر میزان تولید ، صادرات و واردات بخش های کشاورزی و صنعتی با استفاده از یک مدل GTAP (پرژه تحلیل تجارت جهانی) پویا برای دوره ۲۰۲۵ -۲۰۱۱  بررسی و پیش بینی نماید. کاهش و یا حذف نرخ تعرفه بر روی کالاهای وارداتی و صادراتی از مهم ترین موضوعاتی است که می تواند به عنوان محرک میان بخش تولید، اشتغال و صادرات عمل نماید. توافقنامه تجارت ترجیحی بین ایران و ترکیه منجر به تسهیل روابط تجاری بین این دو کشور می شود و این امر هم در جهت تشویق تولیدکنندگان داخلی و افزایش انگیزه آن ها در جهت بهبود کیفیت کالا ها و افزایش میزان تولیدات در بخش های مختلف برای جذب بازار­های داخلی و خارجی نسبت به سایر رقبا می گردد. به عنوان یک کاربرد از مدل، یک سناریوی تجارت ترجیحی برای ایران مطابق موافقت­نامه شبیه­سازی می شود. نتایج حاصل از انعقاد موافقت نامه نشان دهنده این است که اگرچه در طی اجرای توافقنامه برخی سال ها  به کاهش تولید در چند گروه کالایی منجر می شود، ولی در حالت کلی تقریبا همه بخش­ها میزان تولید خود را در سال ۲۰۲۵ افزایش می دهند.

توافقنامه تجارت ترجیحی, تولید, پروژه تحلیل تجارت جهانی, بخش های اقتصادی