احمد اله ابادی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی سبزوار
عالیه طبسی - بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی سبزوار ، ایران
ایوب رستگار - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی، سبزوار، ایران
علی اکبر رودباری - مهندسی بهداشت محیط،دانشکده بهداشت،علوم پزشکی سبزوار، ایران
امین مسعودی جوزچال - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی سبزوار

چکیده: زمینه و هدف: حضور مواد دارویی در منابع آبی و فاضلاب برای انسان و محیط مخاطراتی را به وجود می آورد. این مواد روش های متعارف تصفیه آب و فاضلاب، به طور کامل حذف نمی­گردند. مطالعه حاضر با هدف حذف فوتوکاتالیستی استامینوفن از محلول های آبی، توسط روش اکسیداسیون پیشرفته (UV/H۲O۲/Zno) انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی و آزمایشگاهی، از فوتوکاتالیست اکسید روی و پراکسید هیدروژن در راکتوری با حجم ۵۰۰ میلی لیتر و تحت تابش اشعه ماورابنفش (UV-C) جهت حذف استامینوفن استفاده گردید. تاثیر پارامترهای غلظت اولیه استامینوفن، pH محلول، زمان های تماس، غلظت پراکسید هیدروژن و غلظت نانوذره اکسید روی بررسی شد. طراحی آزمایش ها و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش طراحی مرکب مرکزی ) (CCD نرم افزار دیزاین اکسپرت۱۰ انجام شد.یافته ها: بیشترین راندمان حذف استامینوفن در ۷=pH در زمان ۸ دقیقه و غلظت اولیه آلاینده ۵/۶۲ میلی گرم بر لیتر، دوز کاتالیست ۰۲۷۵/۰ گرم و با افزودن H۲O۲ با غلظت ۲ میلی لیتر به میزان ۹۴% به دست آمد. با تغییر زمان به ۱ و ۱۵ دقیقه، میزان حذف به ترتیب ۲۶% و ۷۶% کاهش داشت و با افزایش دوز کاتالیست از ۰۲۷۵/۰ گرم به ۰۵/۰ گرم، میزان حذف ۹۹% افزایش داشت.نتیجه گیری: در این مطالعه با افزایش غلظت آلاینده، راندمان کاهش یافت و کارایی حذف در شرایط خنثی بیشتر از شرایط اسیدی و قلیایی بود. فرآیند فوتوکاتالیستی (­UV/H۲O۲/Zno) دارای پتانسیل بالایی در حذف استامینوفن از محلول های آبی است.نوع مقاله: پژوهشی

واژه های کلیدی:استامینوفن, نانوذره اکسید روی, پراکسید هیدروژن, طرح مرکب مرکزی