مقایسه اثر پروبیوتیک های داخلی و وارداتی بر عملکرد رشدی، شاخص های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی

اثر استفاده از مکمل پروبیوتیک داخلی ( مولتی بهسیل)، وارداتی (بیوپلاس B۲) و آنتی بیوتیک آویلامایسین برعملکرد، شاخص های لیپیدی خون و ریخت شناسی روده کوچک با استفاده از ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی نر راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و ۱۵ قطعه در هر تکرار از سن ۱۱ تا ۴۲ روزگی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) بدون افزودنی (شاهد)، ۲) جیره حاوی۰/۱ درصد پروبیوتیک تجاری بیوپلاس B۲، ۳) جیره حاوی ۰/۰۱ درصد آنتی بیوتیک آویلامایسین و تیمارهای ۴ تا ۶-به ترتیب جیره های حاوی ۰/۰۵، ۰/۱ و ۰/۱۵ درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل بودند. نتایج نشان داد که وزن بدن و ضریب تبدیل جوجه ها در جیره حاوی پروبیوتیک بیوپلاس B۲ و آنتی بیوتیک بهتر از سایر تیمارها بود (۰/۰۵>P). وزن بدن و ضریب تبدیل در پرندگانی که مولتی بهسیل به میزان۰/۱ و ۰/۱۵ درصد دریافت کردند با پرندگانی که پروبیوتیک بیوپلاس دریافت کردند تفاوت نداشتند. خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پاسخ ایمنی همورال و شاخص های ریخت شناسی روده در پرندگانی که پروبیوتیک مولتی بهسیل در سطح ۰/۱۵ درصد دریافت کردند تفاوت معنی دار با گروه شاهد نشان نداد لیکن از نظر آماری توانست با گروه های دریافت کننده پروبیوتیک بیوپلاس و آنتی بیوتیک برابری کند. سطح LDL خون در تیمارهای پروبیوتیک بیوپلاس B۲، آنتی بیوتیک و پروبیوتیک مولتی بهسیل۰/۱۵ درصد کاهش معنی دار نشان داد (۰/۰۵>P). به طور کلی، نتایج نشان داد که سطح ۰/۱۵درصد پروبیوتیک مولتی بهسیل می تواند جایگزین مناسب برای پروبیوتیک بیوپلاس B۲ و آنتی بیوتیک محرک رشد آویلامایسین در دوره رشد و پایانی جوجه های گوشتی باشد.

Keywords:

آنتی بیوتیک , پروبیوتیک , جوجه گوشتی , عملکرد , فراسنجه های خونی