اثر سیستم های آبیاری سطحی و قطره ای بر انتقال آلاینده در یک خاک درز و ترک دار

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 262

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSC-28-1_012

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400

Abstract:

سابقه و هدف: بررسی بیلان جرم آلاینده انتقال یافته در پروفیل خاک در مدیریت های طولانی مدت عملیات کشاورزی ضرروی است. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان تاثیرگذاری درز و ترک بر جریان ترجیحی، زمان انتقال ترجیحی آلاینده نیترات و بیلان جرمی انتقال یافته در دو سیستم آبیاری مختلف طراحی گردید. مواد و روش ها: بدین منظور در این پژوهش، ۹ ستون PVC به ارتفاع ۶۰ سانتی متر و قطر ۱۶ سانتی متر استفاده شد. هر ستون از خاک لوم-رسی به ارتفاع ۵۰ سانتی متر پر گردید و دو بخش درز و ترک به عرض ۱ سانتی متر و پر شده با شن درشت با قطر ۷۱۰ میکرومتر در طول ستون خاک ایجاد شد. تیمارهای آزمایش شامل دو دسته، تیمار اصلی درز و ترک و تیمار فرعی سیستم آبیاری بود. تیمارهای اصلی در سه سطح عبارت بودند از: بدون درز و ترک (M)، عدم ارتباط جانبی بین درز و ترک و خاک (MC-S)، ارتباط کامل بین درز و ترک و خاک (MC-C). عبارت بودند از آبیاری سطحی (SI) و آبیاری قطره ای سطحی با دبی ۲ و ۴ لیتر در ساعت (DI۴ & DI۲). برنامه آبیاری شامل ۱ ساعت تزریق آب مقطر، ۲ ساعت تزریق محلول نمکی (۱۷۶ و ۸/۶۱ میلی گرم یون خالص نیترات و کلراید) و ۴ ساعت تزریق آب مقطر بود. قبل از شروع، تمام ستون های آزمایش به مدت ۵ ساعت تارسیدن به شرایط اشباع کامل آبیاری شدند. زه آب خروجی در زمان ۱۵، ۳۰ و ۶۰ دقیقه به صورت مجزا از ماتریکس خاک و درز و ترک جمع آوری شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بیلان جرم نیترات و کلراید انتقال یافته SI و DI۴ تفاوت چندانی نداشتند. نیترات زه آب در سیستم آبیاری DI۲ تقریبا نصف SI و DI۴ بود. درحالی که جرم کلراید انتقال یافته در سیستم آبیاری DI۲ بیشتر از سایر سیستم های آبیاری بود. نتایج نشان داد که زمان سفر کلراید بویژه در درز و ترک MC-C کوتاهتر از نیترات است. نتایج نشان داد که جرم نیترات و کلراید از بخش درز و ترک بیش از ۵/۱ برابر سایر تیمارها بود که تاکیدی بر نقش جریانات از درز و ترک در خاک های یک منطقه در انتقال آلاینده نیترات و کلراید به سمت آبهای زیرزمینی می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد در جریان های سریع آب مثل SI، بیلان جرمی نیترات انتقال یافته بیشتر و در جریانات کندتر آب مثل DI۲، بیلان جرمی کلراید آبشویی شده بیشتر بود. جریان های ترجیحی بویژه در تیمارهای دارای تبادلات کامل بین ماتریکس خاک و درز و ترک بیشتر رخ داد و در زمان انتقال کلراید در مقایسه با نیترات جریان های ترجیحی بیشتر نقش داشتند.

Authors

زهره ناظم

گروه مهندسی اب، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد.

سید حسن طباطبائی

دانشگاه شهرکرد، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و مهندسی اب

علیرضا حسین پور

استاد گروه خاکشناسی شهرکرد

پیام نجفی

گروه مهندسی اب، دانشگاه ازاد اسلامی واحد خوراسگان

مهدی قبادی نیا

گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران