بهینه سازی سازه های فضاکار گنبدی با استفاده از روشهای الگوریتم ژنتیک و شبکه های عصبی مصنوعی

بهینه سازی سازه های بزرگ مانند سازه های فضاکار اهمیت بسزایی داشته و روشهای مناسب وسریع برای بهینه سازی سازه ها همواره مد نظر مهندسان بوده است در این تحقیق از روشهای تقریب سازی شبکه های عصبی مصنوعیANN) و روشهای جستجوی وراثتی GA) در بهینه یابی شکل و اعضای یک سازه فضا کار استفاده شده است. همچنین مقایسه بین این روشها و روشهای کلاسیک صورت گرفته است .از شبکه های انتشار بازگشتی BPN) و انتشار متق ابل CPN) بعنوان تقریب ساز آنالیز و همچنین از الگوریتم وراثتی اصلاح شده بعنوان یک جستجوگر در بهینه کردن یک سازه فضا کار گنبدی تک لایه استفاده شده است . این عمل با توسعه برنامه های به زبان FORTRAN شامل سه ترکیب متفاوت از شبکه های عصبی و الگوریتم وراثتی، انج ام گرفت . در مجموع بر اساس بررسی های انجام شده بمنظور بهینه سازی خرپاها، ترکیب مناسب پیشنهاد شده است.

Keywords:

بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک , شبکه های عصبی انتشار بازگشتی , شبکه های عصبی انتشار متقابل