زینب سلطان زاده - دانشکده مهندسی نساجی ، دانشگاه یزد، یزد، ایران

پدیده ی کاسه انداختن، یک تغییرشکل سه بعدی غیرقابل بازگشت است که در حین مصرف پوشاک و در اثر نیروهای بیومکانیکی ایجاد می شود. این پدیده در زانوی شلوار و آرنج پوشاک بخوبی مشهود است. نیرو به صورت مکرر و یا بلند مدت از طرف اعضای متحرک بدن بر روی پارچه اعمال می شود. در این تحقیق تاثیر تعداد سیکل های بارگذاری کاسه انداختن بر استحکام درز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، پارچه های تاری پودی با تراکم پود متفاوت تولید شدند. برای ایجاد اتصال از دوخت لاک استیچ که رایج ترین دوخت در صنعت پوشاک است، استفاده گردید. نمونه های آزمایش با مشخصات دوخت ثابت در جهات تار و پود پارچه آماده سازی شد. به منظور بررسی تاثیر تعداد سیکل های بارگذاری، به نمونه ها نیروهای سیکلی کاسه انداختن به تعداد ۴۰، ۸۰، ۱۲۰، ۱۴۰، ۱۶۰و ۲۰۰ اعمال شد و سپس استحکام درز با استفاده از دستگاه استحکام سنج اندازی گیری شد. نتایج نشان می دهد که با افزایش سیکل بارگذاری ازیاد طول درز کاهش یافته است و همچنین هر چه تراکم پود پارچه بیشتر باشد ناحیه ی الاستیک نخ دوخت افزایش می یابد.

نیروهای بیومکانیکی, خواص مکانیکی درز, سیکل بارگذاری کاسه انداختن