نقش هوش معنوی و متغیرهای جمعیت شناختی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل

سابقه و هدف: هوش معنوی به عنوان زیر بنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه­ های گوناگون به­ ویژه ارتقاء و کیفیت زندگی زناشویی وی دارد. با این وجود نقش هوش معنوی در پیش ­بینی کیفیت و رضایت زناشویی در جامعه ایرانی مورد توجه قرار نگرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش هوش معنوی و متغیرهای جمعیت­ شناختی در پیش ­بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک طرح مقطعی بود که در قالب طرحی مبتنی بر همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود که ۳۸۴ نفر طبق فرمول کوکران و به روش نمونه­ گیری خوشه ­ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و پس از احراز ملاک­ های لازم وارد فرایند مطالعه شدند. برای جمع­ آوری داده­ ها از پرسشنامه ­های هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) و پرسشنامه­ ی رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) استفاده شد. داده ­ها توسط آزمون­ های پارامتریک همبستگی پیرسون و رگرسیون در محیط نرم ­افزاری SPSS ۲۶ تحلیل شد. یافته ها: یافته­ ها نشان داد که، هوش معنوی (۰/۹۶ =β)، و سن (۰/۱۲- =β)، مدت تاهل (۰/۱۵- =β) نقش بسزایی در پیش ­بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دارند (۰/۰۵>p). نتیجه گیری: یافته­های مطالعه حاضر گویای نقش مثبت هوش معنوی در پیش­بینی رضایت زناشویی دانشجویان متاهل می­باشد. این یافته می­تواند در تدوین مداخلات پیشگیرانه و درمانی با کاربست­های بالینی همراه باشد. انجام یک کارآزمایی بالینی در راستای بهره ­مندی از مداخلات مبتنی بر آموزش هوش معنوی می ­تواند مسیر مناسبی برای مطالعات آتی باشد.

Keywords:

Spiritual intelligence , Characteristics , Marital satisfaction , Students , هوش معنوی , جمعیت شناختی , رضایت زناشویی , دانشجویان