تاثیر تیموکینون بر بهبود پروفایل لیپیدی و آنزیم های کبدی در موش های آزمایشگاهی کوچک مبتلا به کبد چرب

کبد چرب غیرالکلی در حال شیوع بین افراد دارای سبک زندگی شهری می باشد که می تواند به استئاتوز کبدی پیشرفت کند. تیموکینون، یک آنتی اکسیدان قوی و مورد توجه طب سنتی، بر روی کبد چرب القا شده در موش های آزمایشگاهی کوچک مورد بررسی قرار گرفت. ۴۰ موش به چهار گروه ( کنترل سالم، حلال، گروه تجربی ۱ و ۲ به ترتیب تحت تیمار با دوزهای ۵ و mg/kg۱۰ تیموکینون به مدت ۲۸ روز و تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند، همگی به جز گروه کنترل سالم طی مدت ۴ هفته تحت رژیم پرچرب قرار گرفتند. در انتهای آزمایش نمونه های بافتی و سرمی موش ها برای انجام آنالیزهای بیوشیمیایی و بافت شناسی جمع آوری شد. نتایج نشان داد که میزان تری گلیسیرید، VLDL، بیلی روبین، فسفولیپید، کلسترول، HOMA و آلانین آمینوتانسفراز در گروه تجربی ۲ نسبت به گروه حلال (۰.۰۰۱>P)، انسولین، آسپارتات آمینوترانسفراز و LDL (۰.۰۱>P) و گلوکز (۰.۰۵>P) کاهش داشت. البته میزان آلکالین فسفاتاز و لپتین کاهش معنی داری نداشت. میزان آدیپونکتین افزایش معنی داری را (۰.۰۰۱>P) نشان داد. HDL نیز افزایش غیر معنی داری داشت. در بررسی های هیستولوژیکی، آسیب های بافتی به میزان قابل توجهی بهبود یافته بود. طبق آزمایش ها، تیموکینون می تواند مقاومت انسولینی، پروفایل لیپیدی و آنزیم های کبدی را در موش های مبتلا به کبد چرب بهبود ببخشد.

Keywords:

تیموکینون , رژیم پرچرب , کبد چرب غیرالکلی , کلسترول