تاثیر قارچ مایکوریزا و بسترهای مختلف کشت بر صفات کمی و کیفی گیاه پنیرباد (Withania coagulans (Stocks) Dun.)

پنیرباد (Withania coagulans (Stocks) Dun.) درختچه ای چند ساله از خانواده سولاناسه است. پیکره این گیاه دارای متابولیت های ثانویه از گروه لاکتون های استروئیدی با نام ویتانولوئیدها می باشد که امروزه اثرات فارماکولوژیکی قابل توجهی از آنها گزارش شده است. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با فاکتور اصلی بستر کاشت در سه سطح (پرلیت + کوکوپیت، ماسه، خاک باغچه + کود دامی) و فاکتور فرعی قارچ مایکوریزا در چهار سطح (شاهد، Glomus mosseae، G. intraradice و کاربرد همزمان هر دو قارچ) در سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل واقع در چاه نیمه بقیه اله الاعظم (عج) اجرا شد. آنالیز فیتوشیمیایی عصاره به روش HPLC انجام شد. آنالیز آماری داده ها و ترسیم نمودارها به کمک نرم افزارهای SPSS و Excel انجام گردید. نتایج آزمایش حکایت از آن داشت که بستر خاک باغچه + کود دامی و کاربرد همزمان هر دو قارچ بهترین اثر را بر افزایش صفات طول ساقه، وزن تر و وزن خشک داشت. در بررسی اثر ساده بستر بر میزان متابولیت های ثانویه مشاهده شد که تیمار خاک باغچه + کود دامی باعث افزایش متابولیت های ثانویه ویتافرین آ، ویتانولید آ، گلوکوویتانولید، ویتااسترامونولید، ویتانوزید X و کوآگولین در این آزمایش شد. کاربرد همزمان هر دو قارچ نیز باعث افزایش بیشتر متابولیت های ثانویه (بجز ویتااسترامونولید و کوآگولین) گردید. نتایج حکایت از آن داشت که کاربرد همزمان دو گونه قارچ G. mosseae و G. intraradice در بستر خاک باغچه + کود دامی سبب افزایش صفات مورفولوژیکی و ویتانولوئیدها در گیاه دارویی پنیرباد شد.

Keywords:

بستر کشت , لاکتون های استروئیدی , مایکوریزا , ویتانولوئیدها , Withania coagulens (Stocks) Dun