مطالعه اثر تنش خشکی بر صفات فیزیولوژیک و عملکردی همیشه بهار (Calendula officinalis L.)
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 249
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-33-3_013
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400
Abstract:
با توجه به اهمیت گیاه دارویی همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در صنایع مختلف ازجمله داروسازی، در این مطالعه تاثیرات تنش خشکی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکردی این گیاه دارویی بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار طی سال های ۹۴-۱۳۹۳ در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل تنش خشکی در چهار سطح (به ترتیب ۸۰، ۶۰، ۴۰ و ۲۰ درصد آب قابل استفاده خاک) و دو تیپ گیاه همیشه بهار (تیپ دارویی و تیپ زینتی) بود. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش، از میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پروکسیداز کاسته شد و فعالیت دو آنزیم سوپراکسیددسموتاز و کاتالاز نیز در ابتدا افزایش و بعد کاهش یافت. تجمع بیش ازحد گونه های اکسیژن فعال (ROS) و ناکارآمدی سیستم آنتی اکسیدانی گیاه در مواجهه با آن احتمالا دلیل کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در بالاترین سطح تنش بوده است. میزان پرولین با افزایش تنش افزایش یافت، به طوری که در بالاترین سطح تنش از ۴ برابر شاهد نیز بیشتر بود. با افزایش خشکی، میزان کاروتنوئیدها، کلروفیل a و b نیز به دلیل خسارت به غشاهای کلروپلاستی کاهش یافت. تنش خشکی علاوه بر خسارت به غشاء سلولی که سبب افزایش میزان MDA شد، کارایی فتوسیستم II را نیز کاهش داد. تنش خشکی همچنین وزن خشک (۲۷%)، ارتفاع (۳۲%)، تعداد شاخه جانبی (۳۳%)، تعداد گل (۵۰%) و عملکرد گل (۶۰%) همیشه بهار را نیز کاهش داد. همچنین مشخص شد که پتانسیل تولید گل تیپ دارویی همیشه بهار (۸۲۴.۳ کیلوگرم در هکتار) از تیپ زینتی آن (۶۵۴.۹ کیلوگرم در هکتار) بیشتر است. در کل می توان نتیجه گرفت که سیستم آنتی اکسیدانی آنزیمی همیشه بهار از توانایی خوبی برای کاهش اثرات نامطلوب تنش خشکی برخوردار است. از این رو چنانچه فعالیت آنتی اکسیدانی همیشه بهار به نحوی افزایش یابد، احتمالا توانایی این گیاه برای کاهش اثرات ناشی از تنش خشکی افزایش یافته و ممکن است منجر به بهبود عملکرد آن شود.
Keywords:
Authors
مهدی ابراهیمی
دانش آموخته دکترا در رشته زراعت، گروه پژوهشی گیاهان دارویی، جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی، ایران
غلامرضا زمانی
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران
زهره علیزاده
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :