بررسی چگونگی شکل گیری اخلاق زیستی زنانه در چارچوب خانواده

خانواده یکی از مفاهیم خاص در علم جامعه شناسی است. جنسیت (Gender)که به دلیل قرابت لفظی اش با واژه جنس (Sex) در فارسی گاها با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند، شامل نقش های اجتماعی و رفتارهایی است که فرهنگ و جامعه برای هر دو جنس قائل میشود. این نقش ها، دامنه انتظارات رفتاری از جنس های (مرد و زن) را مشخص میکنند. واژه جنس به ابعاد بیولوژیکی مردانگی و زنانگی فرد محدود میشود و جنسیت به صفات و ویژگیهای اجتماعی دو جنس اطلاق میگرددقاعدتا جنس افراد در هر فرهنگ و جامعهای ثابت میماند؛ اما جنسیت است که نقش جنسی را مشخص میکند. به بیان دیگر، واژه جنسیت به اجزای غیرفیزیولوژیکی جنس اشاره دارد که از نظر فرهنگی، برای مردان یا زنان مناسب تشخیص داده می شود. جنسیت، در واقع، مجموعه انتظاراتی است از مردان و زنان در هر موقعیت معین که باید چه کند و این چه باید کردن آیا موجب شکل گیری اخلاق زیستی زنان خواهد شد؟این مقاله، ضمن طرح بن بستهای جنسیتی برای زنان به خصوص در حیطه ی خانواده که بعد از آن مرتبط به جامعه نیز خواهد بود، بر آن است تا به واسطه ی آن، اخلاق زیستی زنانه را مورد واکاوی قرار دهد و اینکه چه نوع بن بستهایی در خانواده، چه نوع اخلاق زیستی برای زنان در جامعه رقم میزند و باعث حاکم شدن چگونه فضایی (صلح یا خشونت) در جامعه میشود. در واقع، بها دادن به حقوق بشر با نگاه جنسیتی، هدف و سوال اصلی این مقاله است. گفتنی است مقاله حاضر نگاهی به نقد و بررسی نظریات پیاژه، کولبرگ و باندورا در زمینه رشد اخلاقی دارد تا ارتباط آن را با اخلاق زیستی بهتر و بیشتر مورد توجه قرار دهد.

Keywords:

خانواده , جنسیت زنانه , اخلاق زیستی , حقوق بشر