نیوشا وزیری - کارشناس ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عاطفه نژاد محمد نامقی - استادیار، گروه راهنمایی و مشاوره، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران ( نویسنده مسئول ) nezhadmohamad@kiau.ac.ir

چکیدهپژوهش حاضر با هدف پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه، دشواری در تنظیم هیجانی و تمایز یافتگی خود در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره انجام گرفت. روش تحقیق از نوع همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود که تعداد ۱۲۰ زوج با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های تعارضات زناشویی تجدیدنظرشده MCQ-R، (۱۳۸۶)، طرحواره یانگ (نسخه سوم فرم کوتاه ،۲۰۰۵)، دشواری در تنظیم هیجانی DERS، (۲۰۰۴) و تمایزیافتگی خود DSI، (۱۹۹۸)، گردآوری شد. اطلاعات گردآوری شده با روش آماری تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادند مولفه های طرحواره های ناسازگار اولیه تاثیرات معناداری بر تعارضات زناشویی نداشتند. همچنین از بین مولفه های دشواری در تنظیم هیجانی، دشواری کنترل تکانه و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و از بین مولفه های تمایزیافتگی خود، مولفه های جایگاه من و هم آمیختگی با دیگران، پیش بینی کننده های تعارضات زناشویی بودند. براساس نتایج این پژوهش زوجینی که تمایزیافتگی کمتری دارند، انعطاف پذیری کمتری دارند، احتمالا در برابر اضطراب مزمن زناشویی آسیب پذیرترند و توانایی استفاده از راه حل منطقی در رفع مشکلات زندگی را ندارند. هر چه زوجین از میزان دشواری در تنظیم هیجانی بیشتر و تمایز یافتگی خود کمتری برخوردار باشند بیشتر مستعد نارضایتی زناشویی و تعارضات زناشویی هستند.کلید واژگان: تعارضات زناشویی، طرحواره های ناسازگار اولیه، دشواری در تنظیم هیجانی، تمایز یافتگی خود

کلید واژگان: تعارضات زناشویی, طرحواره های ناسازگار اولیه, دشواری در تنظیم هیجانی, تمایز یافتگی خود