مسعودی ثانی راحله - ایران- تهران- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی- روه آموزشی مشاوره
نسیم پاک نیا - تهران- دانشاه علوم بهزیستی و توانبخشی- گروه مشاوره
فرزانه دورودیان - دانشگاه آزاد واحد رودهن

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی زوج­درمانی سیستمی- سازه­گرا بر رضایت­مندی زناشویی زنان مبتلا به سرطان سینه بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از زنان مبتلا به سرطان سینه مراجعه­کننده به بیمارستان امام حسین (ع) تهران در سال ۱۳۹۵ بود که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند، گروه کنترل هیچ نوع مداخله­ی درمانی را دریافت نکردند. طرح پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون – پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل "مقیاس رضایت زناشویی انریچ" بود. داده­های جمع­آوری شده در نرم­افزار اس پی اس اس ورژن ۲۲ وارد گردید و با روش آماری تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های حاصل نشان داد که آموزش زوج­درمانی سیستمی- سازه­گرا به طور معناداری بر افزایش رضایت زناشویی اثربخش بوده­ است (۰۱/۰p<). با توجه به یافته­های بدست آمده از پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت: زوج­درمانی سیستمی – سازه­گرا بر افزایش رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان سینه موثر می­باشد.

رضایت مندی زناشویی, درمان سیستمی- سازه گرا, سرطان سینه