نیلوفر صادقی زاده ساداتی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران
نازنین صادقی زاده ساداتی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی واحد سلامت روانی-اجتماعی و اعتیاد مرکز بهداشت ولد آباد دانشگاه علوم پزشکی البرز
بیتا حسینی - دکترای مشاوره خانواده دانشگاه علامه طبابائی- تخصص خانواده درمانی

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی گروه درمانی وجودی بر هدف در زندگی در زنان دچار اختلال شخصیت وابسته صورت گرفت. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه و پیگیری ۲ ماهه بود. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه مراجعان زن دارای شخصیت وابسته است که به مطب خصوصی روانشناسی دکتر حسینی در تهران در تابستان ۱۳۹۴ مراجعه کردند. از افراد داوطلب نمونه ای ۳۰ نفری به روش غربالگری (هدفمند) با توجه به پرسشنامه چند محوری بالینی میلون ۳ و مصاحبه بالینی، یعنی افراد دارای شخصیت وابسته انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. از آزمودنی ها خواسته شد تا پرسشنامه هدف در زندگی کرامباف و ماهولیک را تکمیل کنند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دهنده موثر بودن گروه درمانی به شیوه ی وجودی در افزایش هدف در زندگی در زنان دچار اختلال شخصیت وابسته بود. ۴۲.۸ % واریانس هدف در زندگی به وسیله روان درمانی گروهی به شیوه وجودی تبیین شد و تغییرات در گروه آزمایشی در زمان پیگیری پایدار مانده است. بنابراین استفاده از عناصر درمانی وجودی در گروه درمانی می تواند به عنوان عامل موثر درمانی مورد توجه قرار بگیرد. 

اختلال شخصیت وابسته, درمان وجودی, گروه درمانی, هدف در زندگی