پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس سبک های دلبستگی و شفقت به خود در مادران دانش آموزان دوره ابتدایی شهر ارومیه

پژوهش حاضر به پیش بینی بهزیستی روان شناختی براساس سبک های دلبستگی و شفقت به خود در مادران پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. مادران شرکت کننده در پژوهش ۶۰۰  نفر بودند که به روش نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از مقیاس های دلبستگی بزرگسال، شفقت به خود و بهزیستی روان شناختی استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین دلبستگی ایمن با بهزیستی روان شناختی مادران رابطه معنادار و مستقیم و بین سبک دلبستگی ناایمن (اضطرابی، اجتنابی) با بهزیستی روان شناختی مادران رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که بهزیستی روان شناختی مادران را می توان از شفقت به خود و سبکهای دلبستگی شان پیش بینی کرد. متغیرهای پیش بین درمجموع ۳۲% از تغییرات بهزیستی روان شناختی را تبیین می کنند (۰۰۰۱/۰>P). یافته های پژوهش حاضر موید این است که هر چه مادران دارای سبک دلبستگی ایمن و شفقت به خود بالاتر و همچنین سبک دلبستگی اضطرابی پایین تری باشند، احتمال بهزیستی روان شناختی آنها بالاتر است.

Keywords:

سبک های دلبستگی , شفقت به خود , بهزیستی روان شناختی