ساخت و ارزیابی جاذب های ایروژلی پلیمری بر پایه الیاف پلی آکریلونیتریل برای حذف آلاینده های نفتی از آب دریا

فرضیه: نشت نفت و فراورده های آن به آب های آزاد دنیا و ایجاد لکه های نفتی، به دلیل ایجاد مشکلات و خسارات شدید زیست محیطی و اقتصادی به نگرانی جهانی تبدیل شده است. از این رو، دست یابی به فناوری موثر در پاک سازی نفت نشت یافته به منظور محافظت از محیط زیست اهمیت زیادی دارد. یکی از روش های موثر برای جداسازی لکه های نفتی، استفاده از جاذب های بر پایه ایروژل است. پژوهش حاضر برای تهیه ایروژل پلی آکریلو نیتریل به منظور جذب و جداسازی نفت از پساب نفتی، بهبود خواص مکانیکی ایروژل تهیه شده به واسطه وجود الیاف پلی آکریلو نیتریل در ساختار آن، اثر پارامترهای مختلف بر شکل شناسی، تخلخل و درصد جذب نفت در ایروژل انجام شد. روش ها: ایروژل ها با روش های متداولی نظیر طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM)، میکروسکوپی نوری (OM)، تعیین سطح ویژه (BET)، گرماوزن سنجی (TGA) شناسایی شدند و چگالی و درصد جذب آن ها اندازه گیری شد. اثر عامل هایی نظیر درصد و طول الیاف و درصد پلی(وینیل الکل) (PVA) بر مقدار جذب نفت بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد، میان الیاف و PVA پیوند شیمیایی برقرار شده و ساختاری شبکه ای به وجود آمده است. همچنین مشخص شد، درصد PVA موثرترین عامل بر مقدار جذب است. شرایط بهینه شامل %۳ وزنی الیاف پلی آکریلونیتریل، ۵mm طول الیاف پلی آکریلونیتریل و %۱ وزنی PVA تعیین شد که در این شرایط جاذب ساخته شده قابلیت جذب حدود %۱۲۹۴ نفت را نشان داد. افزون بر این، سطح ویژه نمونه بهینه، ۱۰۰.۳۵m۲/g مشخص شد که حاکی از مناسب بودن جاذب ساخته شده برای جذب نفت است.

Keywords:

ایروژل , پلی آکریلو نیتریل , الیاف , پلی(وینیل الکل) , جاذب نفت