بررسی ارتباط بین نسبت آلبومین به کراتینین ادرار با متغیرهای گازومتری در بیماران با بیماری انسدادی مزمن ریه

مقدمه بررسی ارتباط بین  نسبت آلبومین به کراتینین ادرار    (UACR)با متغیرهای گازومتری در بیماران با  بیماری انسدادی مزمن ریه هدف از این مطالعه است. روش  کار  این مطالعه مقطعی توصیفی در بیمارستان امام رضا مشهد درسال۱۳۸۹ انجام شد. تعداد ۲۱ بیمار (۱۳ مرد و ۸ زن ) با بیماری انسدادی مزمن ریه که به علت تشدید حاد بیماری در بیمارستان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. در این بررسی UACR، متغیر های گاز خون شریانی (PH, PO۲ ,PCO۲) اندازه گیری شد. مقادیر UACR بین ۳۰ - ۳۰۰ میلی گرم به گرم به عنوان میکروآلبومینوری در نظر گرفته شد.از آزمون همبستگی پیرسون جهت بررسی ارتباط بین UACR و     متغیر های گازومتری استفاده شد. نتایج میانگین سنی بیماران۲۰/۱۰ ± ۸۴ /۶۸ سال بود. میکرو آلبومینوری در ۹بیمار (۴۳% )تشخیص داده شد. ارتباط     معنا دار و معکوسی بین UACR و PaO۲ مشاهده شد (۰۰۰۱/۰p<، ۴۰/۰-.r=). ولی با سایر متغیر های گازومتری ارتباط معنا داری مشاهده نشد. نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده میکروآلبومینوری در بیماران COPD به کرات وجود داشته و با هیپوکسیمی مرتبط می باشد. مطالعات بیشتر به منظور تعیین این که آیا این تغییرات پیشرونده هستند یا ارتباط پیشگویی کننده ای ضروری می باشد.  

Keywords:

بیماری انسدادی مزمن ریه , گازومتری , نسبت آلبومین به کراتینین ادرار