بررسی روایی و پایایی ارزیابی دستیاران از اساتید گروه های مختلف آموزشی بالینی و پایه دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه  ارزشیابی در آموزش امری متداول است، از این میان  پیچیده ترین نوع ارزشیابی ارزشیابی استاد است وعلت پیچیدگی این روش را کم اعتباری و بی دقتی وسایل وروش های سنجش و اندازه گیری مورد استفاده دانسته اند. روش کار این مطالعه مقطعی توصیفی در سال۱۳۹۰ در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. تعداد ۳۱۱ استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد، توسط ۴۷ دستیار  ارزیابی شدند و در مجموع ۴۲۹۳ مورد ارزیابی دستیار از استاد در ۱۳ آیتم ارزیابی  به عمل آمد. پایایی ارزیابی دستیاران از اساتید  با اندازه گیری ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. روش تحلیل عامل(Factor analysis) برای تعیین روایی  پرسشنامه ارزیابی دستیاران از اساتید به کار رفت. نتایج  میزان آلفای کرونباخ به دست آمده از ارزیابی دستیاران از  اساتید بیش از ۹۵/۰ بوده است و نشانگر پایایی مناسب ارزیابی دستیاران از اساتید است. تحلیل داده های به دست آمده از نظر روایی نشان داد،که ارزیابی فاقد روایی است. در تکمیل هر پرسشنامه Respondent bias احتمال  دارد، مطمئنا پرسشنامه ارزیابی دانشجو از استاد نیز از این عیب مستثنی نیست. نتیجه گیری  وجود پایایی و عدم وجود روایی در ارزیابی دستیاران از اساتید نشان می دهد که  به خصوصیات دیگری از اساتید بجز ۱۳ موضوع مورد پرسش امتیاز داده شده  هرچند در مورد آن مشخصات اتفاق نظر وجود داشته است.

Keywords:

ارزیابی , پایایی , روایی