حمید اراضی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
ارسلان دمیرچی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
جواد مهربانی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمدرضا افخمی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

مقدمه در مورد اثر شدت های مختلف فعالیت مقاومتی بر کاهش درد اطلاعات کافی وجود ندارد. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی اثر شدت های مختلف فعالیت مقاومتی بر آستانه و ادراک درد و پاسخ های قلبی –عروقی است. روش کار این مطالعه توصیفی به روش تجربی در سال ۱۳۹۱ در شهرستان اردکان یزد انجام شد. ۱۲ دانشجوی مرد غیر ورزشکار با نمایه توده بدنی۲ ± ۴۲/۱کیلوگرم بر متر مربع و فشارخون طبیعی (فشارخون سیستولی ۱۴≥' type="#_x۰۰۰۰_t۷۵"> ۱۲۹ و فشارخون دیاستولی ۱۴غ¸غ´â‰¥' type="#_x۰۰۰۰_t۷۵">میلی متر جیوه) به صورت تصادفی هدفدار انتخاب شدند و ۴ حرکت فعالیت مقاومتی را با سه شدت ۴۰، ۶۰ و ۸۰ % ۱RM به صورت هم حجم اجرا کردند. آستانه درد از طریق Algometer و فشار خون بوسیله فشار سنج جیوه ای ALPK۲ اندازه گیری شد. نتایج  فشار خون سیستولی و ضربان قلب در مقایسه با پیش از فعالیت، در فعالیت با شدت های ۴۰، ۶۰ و ۸۰ % ۱RM، به طور معنی داری بلافاصله پس از فعالیت افزایش یافت (۰۵/۰>p) و در دقایق ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ پس از فعالیت نسبت به بلافاصله پس از فعالیت کاهش معنی داری داشت (۰۵/۰>p). فشار خون دیاستولی پس از شدت های مذکور تغییر معنی داری نداشت (۰۵/۰

پاسخ های قلبی– عروقی, فعالیت مقاومتی, هیپوآلژزیا