ارزیابی ارزش تشخیصی تست آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به سوءهاضمه پیش از درمان ریشهکنی باکتری

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 301

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-54-1_002

تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400

Abstract:

مقدمه تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری شامل روشهای تهاجمی و غیر تهاجمی می باشد. اخیرا وجود تفاوتهای آنتی- ژنی گونههای مختلف هلیکوباکتر پیلوری در مناطق جغرافیایی متفاوت مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه ارزیابی ارزش تشخیصی آزمایش آنتی ژن مدفوعی هلیکوباکترپیلوری ( Helicobacter pylori stool Antigen, HpSA) در قیاس با سه روش تشخیص تهاجمی و غیرتهاجمی دیگرمی باشد. روش کار این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی مقطعی بر ۵۲ بیمار با علامت سوءهاضمه در سال ۱۳۸۷ در بیمارستان قائم مشهد انجام شد. هیچیک از بیماران مورد درمان ریشهکنی برای هلیکوباکتر پیلوری قرار نگرفته بودند. نمونههای بیوپسی آندوسکوپی از ناحیه آنتر و تنه معده بیماران جهت انجام آزمایش اورهآز سریع و بررسی بافتشناسی گرفته شد. آزمایش اوره تنفسی و HpSA نیز با توجه به دستور العمل کارخانههای سازنده انجام گردید. بیمارانی که نتیجه دو آزمایش از مجموع سه آزمایش دیگر آنها (بررسی بافتشناسی، اورهآز سریع و اوره تنفسی) مثبت بود به عنوان موارد آلوده به هلیکوباکترپیلوری در نظر گرفته شدند (استاندارد طلایی). ارزش تشخیصی تست HpSA با روش تحلیل منحنی ROC وبا استفاده از نرمافزار MedCalc شد. نتایج ۲۳ نفر از بیماران مرد و ۲۹ نفر زن با میانگین سنی ۴۲/۳ سال بودند. شیوع عفونت هلیکوباکترپیلوری در بین مطالعهشوندگان ۶۷/۳% بود. تحلیل ROC با سطح زیر منحنی برابر با ۹۴/۶% معنیدار بوده (p=۰/۰۰۰۱) و نقطه برش برابر با ۰/۱ تعیین شد. حساسیت، ویژگی، و ارزشهای اخباری مثبت و منفی آزمایش HpSA به ترتیب ۹۷ ،%۹۴/۱ ،%۹۱/۴% و ۸۴% به دست آمدند. وضعیت عفونت هلیکوباکترپیلوری ارتباط معنیداری با سن و جنس بیماران نداشت. مقادیر HpSA با افزایش بار باکتری در بررسی بافتشناسی، افزایش معنیداری نشان میدادند. نتیجه گیری در جمعیت مورد مطالعه، ثابت شد که آزمایش HpSA میتواند به عنوان یک روش تشخیصی دقیق، ساده و غیر تهاجمی در تشخیص اولیه عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به سوءهاضمه پیش از درمان ریشهکنی باکتری به کار رود.

Authors

سکینه عموئیان

دانشیار پاتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فریده مرادی مقدم

استادیارداخلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

عباس اسماعیل زاده

استادیارداخلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

آرمین عطاران زاده

دستیارفلوشیپ فوق تخصصی مولکولارپاتولوژی و سیتوژنتیک ، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مهدی رحیمی

دستیار تخصصی پاتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مهدی منتظر

دستیار تخصصی پاتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Bojary MR, Foroozandeh M, Alvandi AH, Hashemi SM, Masjedian F, ...
  • Feldman M, Friedman LS, Brandt LJ. Sleisenger and Fordtran’s Gastrointestinal ...
  • Philadelphia:Saunders; ۲۰۰۶ ...
  • Hasler V, Owyang C. Approach to the patient with gastrointestinal ...
  • Harrison’s principles of internal medicine. ۱۷th ed. New York: McGraw-Hill; ...
  • Gisbert JP, Pajares JM. Stool antigen test for the diagnosis ...
  • Helicobacter ۲۰۰۴; ۹:۳۴۷-۶۸ ...
  • Al-Humayed SM, Ahmed ME, Bello CS, Tayyar MA. Comparison of ...
  • Leszczynska K, Jakoniuk P, Namiot Z. The study of the ...
  • Hooton C, Keohane J, Clair J, Azam M, O’Mahony S, ...
  • Islam S, Weilert F, Babington R, Dickson G, Smith AC. ...
  • Syam AF, Rani AA, Abdullah M, Manan C, Makmun D, ...
  • Faruqui AN, Majid U, Ahmad L, Khalil M, Hassan MU. ...
  • Adiloglu Ak, Isler M, Goren I, Candir O, senol A, ...
  • El–Nasr MS, Elibiary SA, Bastawi MB, Hassan A, Shahin Y, ...
  • Zambon CF, Basso D, Navaglia F, Mazza S, Razetti M, ...
  • Falsafi T, Valizadeh N, Sepehr S, Najafi M. Application of ...
  • Erzin Y, Altun S, Dobrucali A, Aslan M, Erdamar S, ...
  • نمایش کامل مراجع