اشرف توانایی ثانی - دانشیاربیماری های عفونی ،دانشگاهعلوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سید حمیدرضا میر کریمی - دانشجوی پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه طبق برآورد ها پیش بینی می شود تا سال ۲۰، ۲۰۵۰% کل جمعیت جهان را افراد سالمند تشکیل دهند. عفونت ها هنوز عامل ۳۰% مرگ و میرها در این گروه سنی اند. اختلال عملکرد ایمنی سلولار و همورال، کاهش رفلکسهای فیزیولوژیک دفاعی بدن، افزایش شیوع بیماریهای مزمن و غیره، از علل احتمالی افزایش بروز بیماری های عفونی در دوران سالمندی است. مطالعه حاضر با هدف یافتن شایعترین کانون های عفونت نزد این افراد، علائم اولیه و میزان مرگ ومیر آنها انجام شد. روش کار در این مطالعه توصیفی با مراجعه به پرونده ۲۷۲ بیمار سالمند بستری شده از سال ۱۳۸۷-۱۳۸۶ در بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، مهمترین یافته های بالینی و پاراکلینیک این بیماران و تشخیص نهایی مطرح شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS جمع آوری و با آزمون های تی، کای اسکوئر، فیشرمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حدود ۳۱% بیماران بستری شده طی مدت یکسال در بخش عفونی، سالمند بودند. از این میان ۵۳% مونث و ۴۷% مذکر بودند. شایعترین شکایات بیماران مشکلات تنفسی بود (۴۵%) و شایعترین تشخیص نهایی پنومونی بود (۴۳%). ۳۹% از بیماران درآغاز مراجعه دچار تغییرات سطح هوشیاری بودند و ۵۱% از یک بیماری زمینه ای رنج می بردند. نرخ مرگ و میردر بیماران ۱۹/۵% بود. نتیجهگیری به نظر می رسد عفونتها هنوز یکی از علل شایع نیازمندی سالمندان به اقدامات بیمارستانی است و علیرغم دستیابی به متدهای درمانی و آنتی بیوتیک های نوین با میزان مرگ و میر بالایی در این گروه سنی همراه است. توجه به وجود ریسک فاکتورها و علائم خطر مثل سن بالا، کاهش سطح هوشیاری و وجود نقص ایمنی و شروع زودرس درمان می تواند باعث کاهش مرگ و میر در این بیماران شود.

سالمندی, بستری, بیماری عفونی