مننژیت آسپتیک پس از واکسیناسیون MMR در کودکان مشهد

 مقدمه واکسیناسیون علیه بیماری اوریون با استفاده از گونه زاگرب این ویروس از سال ۱۳۸۳ در ایران آغاز شده است، از آن هنگام میزان بروز اوریون و عوارض آن (به ویژه مننژیت) به شدت کاهش یافته است، در عین حال در این سالها موارد متعدد پاروتیدیت و مننژیت در فاصله زمانی تا ۶ ۱ هفته پس از واکسیناسیون MMR دیده شده است . روش کار این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر، از مرداد ماه ۱۳۸۳ تا تیر ماه ۱۳۸۸ می باشد . محل انجام تحقیق بخش اطفال بیمارستان امام رضا ) ع( و بخش اورژانس بیمارستان دکتر شیخ و درمانگاه عفونی کودکان بوده است. در این مطالعه کودکانی که در فاصله ۱ تا ۶ هفته پس از واکسیناسیون MMR به مننژیت آسپتیک و یا پاروتیدیت مبتلا شده اند به عنوان عارضه احتمالی واکسن اوریون در نظر گرفته شده اند . بررسی آماری در این مطالعه با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شد .  نتایج در مقطع زمانی فوق ۲۴ مورد مننژیت (با یا بدون پاروتیدیت) و ۱۶ مورد پاروتیدیت (به تنهایی ) درفاصله -۳۹ ۹ روز (متوسط /۱۹ ۹ روز) پس از تزریق MMR مشاهده شد. نسبت پسر به دختر درگروه مننژیت ۱/۴ و در گروه پاروتیدیت به تنهایی ۳/۲ بود. از مجموع بیمارانی که اطلاعات دموگرافیک آنها در دسترس بود ۲۶ نفر (۶۵%) متعاقب واکسیناسیون ۴- ۶ سالگی و ۱۲ نفر (۳۰ %) هب دنبال واکسن یک سالگی دچار عارضه شدند. در این مطالعه یک مورد احتمالی انتقال ویروس واکسن از یک دختر ۷ ساله به برادر ۱۴ ساله اش مشاهده گردید .  نتیجه گیری مننژیت آسپتیک در فاصله ۱- ۶ هفته پس از واکسیناسیون MMR در شهر مشهد شایع است . 

Keywords:

واکسن اوریون , مننژیت , پاروتیدیت