ارتباط عوامل غذایی با چاقی در دانش آموزان دبستانی نیشابور

مقدمه امروزه شیوع چاقی در کودکان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به سرعت رو به افزا یش است و عوامل مختلفی در ایجاد آن دخالت دارند که لازم است در هر جمع یتی به طور جداگانه مورد بررس ی قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عوامل غذایی با چاقی در دانش آموزان دبستانی شهر نیشابور در زمستان ۱۳۸۴ به انجام رسید. روش کار این مطالعه مورد شاهدی و مقطعی بر ۱۴۷۱ دانش آموز دبستانی شهرنیشابور در سال ۱۳۸۴ انجام شد، موارد به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند. قد و وزن کلیه دانش آموزان اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه شد. ۱۱۴ دانش آموز چاق (گروه مورد که اندکس توده بدنی آنها بزرگتر از صدک ۹۵ معیار حسینی و همکاران بود، n=۱۱۴) و به همان تعداد دانش آموز غیر چاق (گروه شاهد که BMI آنها بین صدک ۱۵ تا ۸۵ همان استاندارد بود n=۱۰۲) انتخاب شدند. جهت تعیین عوامل غذایی مرتبط با چاقی دو پرسشنامه تکرر مصرف مواد غذایی و ۲۴ ساعت یادآمد خوراک تکمیل شد. اطلاعات حاصل شده با استفاده از روش آماری SPSS تجزیه و تحلیل شده و از روش های کای اسکوئرو تی تست هم استفاده شد. نتایج نتایج نشان داد که میانگین انرژی دریافتی روزانه در گروه مورد (۲۴۱۳/۱±۵۴۲/۲ کیلوکالری) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (۱۷۶۲/۱±۴۱۱/۷ کیلوکالری) بود (p<۰/۰۰۱). میزان انرژی دریافتی حاصل از هر یک از درشت مغذیها نیز در دو گروه متفاوت بود (p<۰/۰۰۱). همچنین دو گروه از نظرمصرف نوشابه، چیپس، پفک، شکلات، آبمیوه طبیعی و غذاهای آماده تفاوت معنی دار داشتند (p<۰/۰۰۱). نتیجهگیری ارائه برنامه های آموزش تغذیه در سطح خانوار به منظور کنترل شیوع چاقی در کودکان ضروری به نظرمی رسد.

Keywords:

چاقی , دریافتهای غذایی , دانش آموز دبستانی