بررسی بیماران فوت شده در مرکز سوختگی

مقدمه آسیب سوختگی یک معضل در جامعه مدرن امروزی است . آسیبهای سوختگی هنوز از علل مهم مرگ و میر در ایران هستند. مرکز سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) واقع در استان خراسان رضوی جمعیتی حدود۵۴۲۰۰۰۰ نفر را که در وسعت۳۰۲۰۰۰ کیلومتر مربع زندگی می کنند، تحت پوشش دارد. اکثر بیماران آسیب دیده از طبقه پایین اقتصادی هستند این مطالعه با هدف تعیین مشخصات اپیدمید لوژی در بیماران فوت شده و آنالیز یافته ها جهت رسیدن به راه های مناسب درمان و کاهش مورتالیتی در بیماران انجام شده است. روش کار در این مطالعه توصیفی، اپیدمیولوژی ۸۶۶ بیمار فوت شده در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) در سالهای بین ۱۳۸۲ الی ۱۳۸۵ بررسی گردید. در طی این ۴ سال ۴۶۹۷ نفر بستری شده اند که ۸۶۶ نفر(۱۸%) از آنها فوت کرده اند که ۳۲۲ نفر مرد و ۵۴۴ نفرزن بودند. اطلاعات جمع آوری شده برای بیمارانی که فوت کرده اند شامل سن، جنس، سطح سوختگی، اتیولوژی، مدت بستری و فصل بوده است. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیهو تحلیل قرار گرفتند. نتایج میزان بستری و مرگ به ازای هر صد هزار نفر جمعیت در سال به ترتیب ۲۱/۶ و ۳/۹ می باشد. میانگین سن برای بیماران فوت شده در اثر حادثه سوختگی ۳۰/۸ سال و برای بیماران دچار خود سوزی ۲۸/۳ سال بود. وسعت سوختگی در بیماران حادثه ای از ۵ تا ۹۵ درصد با یک میانگین۷۰% و در بیمارانی که به دلیل خودسوزی فوت شده اند،۹۰% بود. متوسط روز بستری بیماران فوت شده ۷ روز با دامنه تغییرات ۱ تا ۹۶ روز بوده است. نسبت جنسی (مرد به زن) در بیماران حادثه ای (۰/۶) با گروه خودسوزی (۰/۴) متفاوت بود (p<۰/۰۵). مایعات اشتعال زا بیشترین علت (۴۷%) در سوختگی های حادثه ای و نفت (۹۷%) بیشترین عامل در خودسوزیها بود. نتیجه گیری در این مطالعه بیشترین میزان مرگ در گروه سنی۲۰-۱۱ سال بود. سطح سوختگی و خود سوزی از مهمترین فاکتورهای همراه با افزایش میزان مرگ بودند. 

Keywords:

سوختگی , اپیدمیولوژی , خودسوزی , مورتالیتی