میر هادی موذن جمشیدی - استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
راضیه باقرزاده خداشهری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی،گرایش مدیریت منابع انسانی، گروه مدیریت دولتی،دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

حضور کارکنان در محل کار با وجود علایم و نشانه های بیماری معرف حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها می باشد که عدم کنترل آن هزینه های آشکار و پنهانی هم چون افسردگی، فرسودگی، وخامت سلامتی و امثال آن را در پی دارد. هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی مدیریت حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها با استفاده از نظریه داده بنیاد است. پژوهش حاضر از جمله پژوهش های کیفی است که براساس نظریه داده بنیاد انجام شده است. جامعه آماری، کارکنان و مدیران شرکت های خصوصی در شهر صنعتی رشت می باشد. در این پژوهش برای انتخاب نمونه، از نمونه گیری هدف مند استفاده شد که براساس قاعده اشباع با استفاده از ۲۵ مصاحبه این مهم حاصل شد و به جهت اطمینان بیشتر تا ۳۰ مصاحبه نیز ادامه یافت. برای بررسی و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. نتایج پژوهش مشتمل بر شناسایی عوامل علی در دو سطح، شرایط زمینه ای در سه سطح، شرایط مداخله گر، راهبرد ها و پیامدها ی حضور غیر موجه و در نهایت ارائه مدل نهایی مدیریت حضور غیر موجه منابع انسانی سازمان ها است. آگاهی از ماهیت حضور غیر-موجه به ریشه یابی صحیح برای اجرای راهبردها و ساز و کار های غلبه بر پیامد منفی حضور غیر موجه و افزایش شاخص عمومی سلامت و بهره وری کمک می نماید.

حضور غیر موجه, حفظ و نگهداشت کارکنان, سلامت کارکنان, نظریه داده بنیاد