ابوالفضل جعفری - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهرکرد

در چارچوب مکانیک کوانتومی و بر پایه هندسه ناجابه جایی در فضا– زمان مینکوفسکی، رابطه ناجابه جایی مختصات را به فضا– زمانی غیر از فضا– زمان مینکوفسکی تعمیم می دهیم. در این مقاله، با استناد به اختیار در وارد کردن عملگر واحد در حوزه کوانتومی، از عملگر انتقال بهره برده و از آن عملگر ستاره ی وایل- مویال را استخراج می کنیم. سپس این عملگر را برای یک فضا- زمان عموی تر گسترش می دهیم و با استفاده از تعمیم یافته عملگر ستاره وایل– مویال و اعمال آن بین مختصات تا مرتبه اول از پارامتر انتقال، رابه ناجابه جایی هندسی را در یک خمینه عمومی پیدا می کنیم. از اصلی ترین مفاهیم استفاده شده در این مقاله، هم ارزی موضعی خمینه شبه ریمانی با فضا- زمان مینکوفسکی است.

ناجابه جایی هندسی, مکانیک کوانتومی, عملگر انتقال, ضرب ستاره وایل– مویال, هم ارزی موضعی